[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2 KazachstanW dniu uzyskania niepodleg³oœci by³a to czwarta, podwzglêdem wielkoœci, potêga nuklearna (posiadaj¹ca byæmo¿e tyle g³owic co Francja, Wielka Brytania i Chinyrazem wziête).Kazachstan sam silnie d¹¿y³ do zlikwidowaniaswojego arsena³u j¹drowego.Pocz¹tkowo na jegoterenie stacjonowa³y 104 pociski SS-18 Satan (RS-20),rozlokowane w dwóch bazach.Do koñca 1994, 44 z nichzosta³o wywiezionych z silosów.Pozosta³e SS-18 zosta³yprzekazane Rosji w 1995 roku.Do kwietnia 1995 wszystkieg³owice pocisków SS-18 opuœci³y Kazachstan.Ostatnie 40 bombowców Tu-95H (27 Tu-95 H6 i 13 Tu-95H16) opuœci³o bazê w Semipa³atynsku w lutym 1994, razemz 370 odpalanymi z powietrza pociskami AS-15.W tajnej operacji o kryptonimie „Projekt Szafir” w listopadzie1994 roku Stany Zjednoczone przejê³y oko³o 600 kgwysoko wzbogaconego uranu magazynowanego w Kazachstaniei przetransportowa³y go do USA.Uran ten zosta³zdemilitaryzowany przez zmniejszanie jego stopniawzbogacenia (proces ten zakoñczy³ siê w maju 1996).Stany Zjednoczone zakupi³y tak¿e od Kazachstanu 30 kgplutonu (1994).5.2.6.3 Bia³oruœW dniu uzyskania niepodleg³oœci Bia³oruœ posiada³a 81pocisków SS-25 w dwóch bazach: Lida i Mozyr.U schy³ku1994 na Bia³orusi nadal stacjonowa³o 36 SS-25, po 18 wka¿dej z baz.W 1995 ju¿ tylko 18 (po 9 na bazê).Chocia¿Bia³oruœ by³a niezadowolona z odmowy przez Rosjê zap³aceniarekompensaty za zwrócone pociski, ostatnie g³owicenuklearne zosta³y wywiezione z Bia³orusi 23 listopada1996.5.3 Pañstwa podejrzane o posiadanie broni j¹drowejSpornym jest fakt, czy Indie, Pakistan i Izrael mo¿na zakwalifikowaæjako pañstwa podejrzane o posiadanie broninuklearnej.Chocia¿ ¿adne z nich nie jest zadeklarowanymposiadaczem takiej broni, co wiêcej - stanowczo zaprzeczaj¹,jakoby mieli j¹ we w³adaniu, jest dostatecznie du¿odanych, aby przypuszczaæ, ¿e jeœli jeszcze jej nie maj¹,wkrótce posi¹d¹.5.3.1 IndiePytanie, czy Indie s¹ w stanie zbudowaæ bombê j¹drow¹znalaz³o odpowiedŸ 18 maja 1974 roku o 0805 (czasu lokalnego),kiedy to zdetonowa³y one bombê plutonow¹ osile wybuchu 12-15 kt w podziemnym teœcie o kryptonimie„Uœmiechniêty Budda” (zazwyczaj identyfikuje siê go jako„Pokaharan”, lub „Pokhran”, od nazwy miasta po³o¿onego24.8 km na po³udniowy-wschód od miejsca próby) przeprowadzonymna pustyni Rad¿asthan (27.095 N, 71.752E).Indie utrzymuj¹, ¿e test ten s³u¿y³ pokojowym zamiarom inie posiadaj¹ w swoim arsenale broni j¹drowej.Dotychczasnie przed³o¿ono przekonywuj¹cych i wiarygodnych argumentówdowodz¹cych, w jaki sposób test j¹drowy móg³s³u¿yæ pokojowym celom.10 paŸdziernika 1997 prasaindyjska opublikowa³a wywiad przeprowadzony z RajRamanna, by³ym dyrektorem BARC - indyjskiej agencjij¹drowej - cz³owiekiem bezpoœrednio odpowiedzialnym zarozwój broni i jej przetestowanie w Uœmiechniêtym Buddzie.Ramanna stwierdzi³: "Pokhran by³a bomb¹, mogêMocarstwa atomowe i ich arsena³y 60wam to teraz powiedzieæ".Stwierdzi³ tak¿e: "Eksplozja toeksplozja, tak jak pistolet to pistolet i nie wa¿ne czy strzelaszw kogoœ, czy w ziemiê”.Powiedzia³ równie¿, ¿e etykieta„pokoju” przysz³a „od strony politycznej” dodaj¹c,¿e: „Chcê, aby by³o jasne, ¿e test nie by³ taki pokojowy”.Motywacj¹ do tworzenia technologii nuklearnych dla Indiis¹ niew¹tpliwie wyposa¿one w tak¹ broñ Chiny, z którymipañstwo to graniczy od pó³nocy.Przyczyn¹ sporu jest zaœp³askowy¿ Aksai Chin nale¿¹cy do gór Ladakh (Kaszmir)w pó³nocnych Indiach okupowany obecnie przez wojskachiñskie; Indie okupuj¹ za to pó³nocno-wschodni odcinekprzygraniczny do którego prawa roszcz¹ sobie Chiny.WpaŸdzierniku 1962 roku Chiny zaatakowa³y Indie.By³ toatak, wobec którego Indie by³y bezsilne.Chiny dobrowolniesiê wycofa³y pod koniec roku.Indie tak¿e czêsto walczy³yz Pakistanem po roku 1947 o Kaszmir (i utrzyma³ygo) - terytorium muzu³mañskie.Obecnie nuklearny programpakistañski jest t³umaczony wy³¹cznie jako odpowiedŸna taki¿ ze strony Indii (faktem jest, ¿e dopiero indyjskapróba nuklearna sk³oni³a Pakistan do rozpoczêciaprac nad budow¹ bomby j¹drowej).Indie aspiruj¹ tak¿e domiana dominuj¹cej potêgi w Azji i posiadanie broni o takpotwornej sile niew¹tpliwie mo¿e okazaæ siê pomocne.G³Ã³wnym oœrodkiem indyjskiego programu j¹drowego jestCentrum Badania Technologii Atomowych w Bhabha wpobli¿u Bombaju.Pluton dla bomby u¿ytej w teœcie wyprodukowanoprzez napromieniowanie próbek uranowychw CBTA w naukowym reaktorze CIR (Canadian-IndianReactor - reaktor ten by³ dostarczony przez Kanadyjczyków)o mocy 40 MW.Reaktor ten zacz¹³ pracowaæ 1960 imo¿e wytwarzaæ 9-10 kg plutonu rocznie.Reaktor ten nieznajduje siê pod kontrol¹ IAEA (International AtomicEnergy Agency - Miêdzynarodowa Agencja Energii Atomowej),chocia¿ Kanada zastrzeg³a, ¿e mo¿e on byæ wykorzystywanytylko do pokojowych zamiarów.Indie argumentuj¹,¿e klauzula ta nie zabrania produkcji materia³Ã³wrozszczepialnych.Prawdopodobnie Indie rozpoczê³y swój program atomowykrótko po pierwszym teœcie chiñskiej broni j¹drowej, tj.wpo³owie lat 60-tych.W roku 1971 Indira Gandhi pozwoli³na wytworzenie niezbêdnych elementów i test bomby.Wed³ug Raj Ramanna, ówczesnego dyrektora CBTA, kolejnedwa lata zajê³o oddzielenie, oczyszczenie i odpowiednieuformowanie plutonu oraz stworzenie systemuimplozyjnego i dodatkowej elektroniki.Wiêkszoœæ pracwykonano w CBTA, ale ³adunki wybuchowe dla systemuimplozyjnego stworzono w Organizacji Badañ i Rozwoju.Najwidoczniej stworzenie dok³adnej elektroniki implozyjnejstwarza³o znaczne problemy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]