[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W książce opisywano doświadczenia nad odsunięciem śmierci od jakiegoś zwierzątka, które w normalnych warunkach żyło cztery dni.Sferę życia tego zwierzęcia poddawano nieustannemu wpływowi całego zespołu fal elektromagnetycznych, przy czym każda z poszczególnych fal obliczona była na unicestwienie poszczególnych rodzajów szkodliwych mikrobów bytujących w pokarmie, atmosferze i samym ciele obiektu doświadczalnego.Dzięki tej elektromagnetycznej sterylizacji udało się przedłużyć życie zwierzęcia stukrotnie.Następnie znaleziono piramidalną kolumnę z polnego kamienia o tak doskonałym kształcie, jakby wyszła spod najdokładniejszej obrabiarki.Jednak kolumna miała czterdzieści metrów wysokości i około dziesięciu metrów u podstawy.Zwłoki ludzi miały smagłe twarze, różowe wargi, niskie, lecz szerokie czoło, niewielki wzrost, potężną klatkę piersiową i ułożone były w spokojnych, niemal leniwych pozach.Najwidoczniej śmierć zaskoczyła ich nagle lub, co bardziej prawdopodobne, była dla nich czymś zupełnie innym niż dla współczesnego człowieka.Te odkrycia wywołały burzę w całym świecie naukowym, zaś opinia publiczna zjednoczyła się w żądaniu jak najszybszego zagospodarowania tundry w celu jak najpełniejszego odtworzenia starożytnego świata zalegającego pod zmarzniętym gruntem niezmierzonego lądu i być może sięgającego aż pod dno Oceanu Lodowatego.Żądza wiedzy stała się nowym organicznym uczuciem człowieka, tak samo dojmującym, ostrym i bogatym jak miłość.To uczucie czasem zwyciężało nawet oczywiste racje ekonomiczne i dążenie do osiągnięcia materialnego dobrobytu społeczeństwa.Taka była prawdziwa przyczyna drążenia pierwszego pionowego tunelu termicznego w tundrze.System takich tuneli winien stać się fundamentem kultury i gospodarki tundry, a później kluczem do podziemnych wrót wiodących do świata nieznanego harmonijnego kraju, którego wykrycie było cenniejsze od wynalezienia maszyny parowej i natrafienia na niezmierzone złoża radu.Uczeni byli przekonani, że szlak nauki, kultury i przemysłu, jaki ludzkość miała pokonać w trudzie w ciągu najbliższych stu czy dwustu lat, leży gotowy we wnętrzu tundry.Wystarczy zdjąć zmarzniętą glebę, a historia wykona skok o sto lub dwieście lat do przodu, a następnie znów potoczy się właściwym sobie tempem.Ale ileż czasu i pracy zaoszczędzi sobie ludzkość dzięki takiemu bezpłatnemu zastrzykowi dwóch wieków! Z tym nie da się porównać żadne, najwybitniejsze nawet dotychczasowe ludzkie osiągnięcie!Aby tego dokonać, warto było nie szczędząc trudu wydłubać dwukilometrową dziurę w Ziemi.Kirpicznikow pojechał, zaciskając z radości pięści, że dane mu będzie pierwszemu osiągnąć cel będący zwycięstwem całej ludzkości, zaręczynami najstarszej ery z dniem dzisiejszym.Budowa sławnej sztolni w tundrze nie była rzeczą prostą ani łatwą - człowiek męczył się, męczył innych, mylił się i powtarzał błędy innych, ginął i zmartwychwstawał, ale jednak szedł naprzód, wdrapywał się na stromą ścianę historii i natury.Jednak w końcu tunel został wydrążony.Oto świadczący o tym dokument podpisany przez inżyniera Kirpicznikowa.Ogólny raport końcowy za rok 1934, dotyczący budowy Pionowego Tunelu Termicznego w tundrze niżniekołymskiej na 67 równoleżnikuPionowy Tunel Termiczny (nr 1) został ukończony 2 grudnia roku bieżącego.Przeznaczony jest, zgodnie z założeniami, do utylizacji ciepła naszej planety.To znajdujące się na głębokości ciepło, przekształcone w prąd elektryczny, winno obsługiwać rejon nazwany Tao Lung o powierzchni 1100 kilometrów kwadratowych przeznaczony pod zasiedlenie w celu przeprowadzenia prac nad całkowitym usunięciem z omawianego terenu tundry warstwy gleby i podglebia.Tunel ma kształt ściętego stożka zwróconego swą węższą częścią w głąb ziemi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]