[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.IX - tren refleksyjny poddaje w w¹tpliwoœæ wartoœæ M¹droœci, która winnauzbroiæ cz³owieka na wszystkie przeciwnoœci losu.Stanowi polemikê z tezamifilozofii stoickiej.X - uczucie ¿alu dochodzi do szczytu i zmienia siê w rozpacz.Poecie brak si³ydo rozpamiêtywania przymiotów dziecka, pozostaje rozpaczliwa œwiadomoœæ, ¿eUrszulki nie ma i nie wiadomo, nawet, co siê z ni¹ dzieje.Ca³y wiersz sk³adasiê z szeregu zdañ pytaj¹cych, w³aœciwie retorycznych.Pytania te oddaj¹rozterkê duchow¹ poety, za³amanie jego dotychczasowych przekonañ i wierzeñ.Poszukuje córki w niebie chrzeœcijañskim i pogañskim, mitologicznym, a nawet wbaœniowych krainach.Rozpacz doprowadza go nawet do zw¹tpienia wnieœmiertelnoœæ ludzkiej duszy.XI - kiedy runê³a wiara w skutecznoœæ cnoty, dobroci, a nawet pobo¿noœci.Zbli¿enie do granic bluŸnierstwa: „Kogo kiedy pobo¿noœæ jego ratowa³a?”.Zw¹tpienie w sprawiedliwoœæ bosk¹, rozpad filozoficznych i religijnychidea³Ã³w.XII - bolesne rozpamiêtywanie zmar³ej jako idea³u dziecka: „Ochêdo¿ne,pos³uszne, karne, nie pieszczone, / Œpiewaæ, mówiæ rymowaæ jako co uczone”.Informacja o wieku („wiêcej nad trzydzieœci miesiêcy nie mia³a”), porównaniedziecka do k³osu, który upad³ „¿niw nie doczekawszy” (symbolika).XIII - kolejny wybuch boleœci: „Moja wdziêczna Orszulo, bodaj ty mnie by³a/Albo nie umiera³a lub siê nie rodzi³a!”.Przywo³anie sytuacji po³o¿eniakamienia nagrobnego, tekst inskrypcji nagrobnej.XIV - motyw mitologicznej wêdrówki Orfeusza do Hadesu (cierpi¹cy ojciec id¹cydo podziemi, by uprosiæ Plutona o oddanie zmar³ej).XV - apostrofa do lutni (symbol natchnienia poetyckiego) i do Erato (muzypoezji lirycznej); odwo³anie do mitu o Niobe.XVI - ostateczna rozprawa z filozofi¹ stoick¹ i z Cyceronem (filozofia musizamilkn¹æ w zetkniêciu z ¿yciem i cierpieniem), jedynym lekarstwem pozostajeczas.XVII i XVIII - maj¹ charakter psalmiczny, modlitewny.Pierwszy to lamentacja,ból trwa i jest trudny do zniesienia.Rozum nie jest w stanie odczytaæ boskichzamys³Ã³w.Drugi - stanowi swoiste wyznanie wiary: cz³owiek jest grzeszny itylko w mi³osierdziu bo¿ym („U¿yj dziœ Panie nade mn¹ litoœci”) upatrujelitoœci.XIX - tren ostatni w którym poeta otrzymuje pocieszenie (konsolacja) z ustzmar³ej matki, objawiaj¹cej mu siê we œnie z Urszulk¹ na rêku.Wyjaœnia onasynowi, i¿ dziecko dziêki swej œmierci uniknê³o namiêtnoœci i cierpieñ ¿ycia,zyska³o wieczny duchowy spokój
[ Pobierz całość w formacie PDF ]