[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie zachwia� si� wprzód ani w ty�.W�ród jode� wokó� nich zawodzi� dziko wiatr.Przez sekund� dojrza� Juda stoj�cego na szczycie wiatro��omu, a pó�niej starzecrozpocz�� w�drówk� w dó�.Jego �yd�ki znikn�y, potem uda, biodra, pas.�wiat�oodbija�o si� chao�tycznie od rozko�ysanych ga��zi drzew po drugiej stronie.bariery.Bo tym przecie� by�a, nie ma sensu udawa�.Barier�.Louis tak�e dotar� na szczyt i przystan�� tam na mo�ment.Praw� stop� opar� ostare zwalone drzewo, nachylone pod k�tem trzydziestu pi�ciu stopni, lew� naczym� bardziej spr�ystym - pl�taninie starych jod�owych ga��zi? Nie pa�trzy� wdó�, by si� przekona�.Przerzuci� tylko ci�ki worek na �mieci z cia�em Churchaw �rodku z prawej r�ki do lewej, wymieniaj�c go na l�ejszy szpadel.Uniós�twarz, wystawia�j�c j� na powiewy wiatru, i poczu�, jak przep�ywa obok nie�go,odwieczny nurt, unosz�cy mu w�osy.By� taki zimny, tak czysty.takniezmienny.Spokojnie, niemal nonszalancko, rozpocz�� w�drówk� w dó�.Raz ga���, którasprawia�a wra�enie grubej jak prze�gub ros�ego m�czyzny, trzasn�a mu g�o�nopod stop�, lecz w ogóle si� tym nie przej�� - i jego nog� zatrzyma�a druga,grubsza ga��� dziesi�� centymetrów ni�ej.Louis niemal si� nie zachwia�.Pomy�la�, �e wie ju�, jak dowódcom kompanii podczas pierwszej wojny �wiatowejudawa�o si� spacerowa� wzd�u� okopów pod ci�kim ogniem nieprzyjaciela,pogwiz�duj�c �Tipperary�.To szale�stwo, lecz sam fakt, �e by�o szale�stwem,sprawia�, �e stawa�o si� niewiarygodnie pod�niecaj�ce.Szed� na dó�, patrz�c wprost przed siebie na jasny kr�g latarki Juda.Jud sta�tam, czekaj�c na niego.Wreszcie Lou�is dotar� na dó� i podniecenie wystrzeli�oz niego niczym p�o�mie� z dogasaj�cych w�gli, podlanych nagle olejemopa��owym.- Uda�o nam si� - krzykn��.Od�o�y� �opat� i klepn�� Ju�da w rami�.Pami�ta�,jak w dzieci�stwie zosta� wyzwany i musia� przekroczy� nasyp kolejowy.Pami�ta�, jak wspina� si� na jab�onk�, a� do najwy�szego rozwidlenia, gdzieko�y�sa� si� na wietrze jak na bocianim gnie�dzie na statku.Od dwudziestu latnie czu� si� ju� tak m�ody i tak przejmuj�co �ywy.- Jud, uda�o nam si�!- A s�dzi�e�, �e si� nie uda? - spyta� Jud.Louis otworzy� usta, by co� powiedzie� - Nie uda si�? Mamy cholerne szcz�cie,�e si� nie pozabijali�my! - ale na�tychmiast je zamkn��.W istocie niekwestionowa� tego.Nie od chwili gdy Jud zbli�y� si� do wiatro�omu.Niemartwi�o go te�, jak wróc�.- Chyba nie - rzek� g�o�no.- Chod�, musimy doj�� w pewne miejsce.To nieca�e pi�� kilometrów.Szli.�cie�ka rzeczywi�cie ci�gn�a si� dalej.Miejscami zdawa�a si� bardzoszeroka, cho� ruchome �wiate�ko ujaw�nia�o niewiele.Po prostu czu�o si� wokó�przestrze� i to, �e drzewa cofn�y si� dalej.Raz czy dwa Louis uniós� g�ow� iujrza� prze�wituj�ce przez czarn� pl�tanin� ga��zi gwiazdy; raz co� przebieg�oprzez �cie�k� przed nimi - �wiat�o odbi�o si� w zielonkawych oczach, którenatychmiast znikn�y.Innymi razy dró�ka zw�a�a si� tak mocno, �e krzewy zaczyna�y drapa� sztywnymipalcami ramiona p�aszcza Louisa.Coraz cz�ciej przerzuca� z r�ki do r�ki woreki szpadel, lecz ból ramion nie ust�powa�.Louis wpad� w rytm marszu, rytm,który niemal go zahipnotyzowa�.By�a tu moc, o tak, czu� j�.Pami�ta�, �ekiedy�, w czasach gdy ko�czy� liceum, razem z dziewczyn� i jeszcze jedn� par�napalili si� trawki i sko�czy�o si� na tym, �e zacz�li pie�ci� si� na ko�cu�lepej gruntowej drogi nieopodal elektrowni.Nie siedzieli tam d�u�go; wkrótcedziewczyna Louisa oznajmi�a, �e chce wraca� do domu albo przynajmniej w innemiejsce, bo bol� j� wszystkie z�by (to znaczy wszystkie z plombami, czyliwi�k�szo��).Louis cieszy� si�, �e mog� odjecha�.Powietrze wo�kó� elektrownisprawia�o, �e czu� si� zdenerwowany i zbyt pobudzony.Tu by�o tak samo, tyle �ewra�enie by�o moc�niejsze i nawet przyjemniejsze.To by�o.Jud zatrzyma� si� u podnó�a d�ugiego zbocza i Louis wpad� na niego.Starzec odwróci� si� ku niemu.- Jeste�my ju� prawie na miejscu - rzek� spokojnie.- Nast�pny kawa�ek troch�przypomina wiatro�om.Musisz i�� prosto i bez wahania.Po prostu rób to, co ja,i nie patrz pod nogi.Czu�e�, �e schodzimy?- Tak.- To jest granica miejsca, które Micmacowie zwali Mo�czarami Ma�ego Boga.Handlarze futer, którzy dotarli a� tutaj, ochrzcili je Bagnem MartwegoCz�owieka.Wi�kszo�� tych, którzy wydostali si� z tych lasów, ju� nigdy tu niewróci�a.- Ruchome piaski?- Ano, mnóstwo ruchomych piasków.Ca�e strumienie wyp�ywaj�ce spomi�dzy z�ó�piaskowych pozostawionych przez lodowiec.Zawsze nazywali�my je krzemionk�,cho� zapewne maj� swoj� nazw�.Jud spojrza� na niego i przez moment Louisowi wyda�o si�, �e w oczach starcadojrza� co� jasnego i niezbyt przyjem�nego.�w przeb�ysk by� silny i na�adowanyniczym powie�trze wokó� elektrowni, tamtej, dawno minionej nocy.Lo�uisowi tospojrzenie wyda�o si� wyra�nie nieprzyjemne.A potem Jud poruszy� latark� i wyraz jego oczu uleg� zmianie.- Jest tu wiele dziwnych rzeczy, Louis.Powietrze jest ci�sze.bardziejnaelektryzowane czy co� w tym stylu.Louis wzdrygn�� si�.- Co si� sta�o?- Nic takiego - odpar�.- Mo�esz tu zobaczy� ognie �wi�tego Elma; marynarze nazywaj� je b��dnymiognikami.Przybieraj� zabawne kszta�ty, jednak to nic wielkiego.Je�lidostrze�esz jakie� kszta�ty i nie spodobaj� ci si�, po prostu odwró� wzrok.Mo��esz us�ysze� te� d�wi�ki przypominaj�ce g�osy, ale to tylko nury napo�udniu Wzgórza Widokowego.D�wi�k daleko si� niesie.Jest dziwny.- Nury? - spyta� z pow�tpiewaniem Louis.- O tej porze roku?- Ano - powtórzy� Jud.Jego g�os brzmia� kompletnie beznami�tnie, nic niedawa�o si� z niego odczyta�.Przez chwil� Louis desperacko zapragn�� razjeszcze ujrze� twarz starca.To spojrzenie.- Jud, dok�d my idziemy? Co, do diab�a, robimy na tym zadupiu?- Powiem ci, kiedy tam dotrzemy.- Jud odwróci� si�.- Uwa�aj na k�py trawy.Znów ruszyli naprzód, przeskakuj�c z jednej szerokiej k�py na nast�pn�.Louisnie szuka� ich.Stopy zdawa�y si� automatycznie znajdowa� bezpieczne miejscabez �adnego wysi�ku z jego strony.Po�lizn�� si� tylko raz: lewy but prze�bi�si� przez cienk� warstewk� lodu i zanurzy� w zimnej, dziwnie o�lizg�ej stoj�cejwodzie.Cofn�� szybko stop� i poszed� dalej, pod��aj�c za podskakuj�cym�wiate�kiem latar�ki Juda.To ta�cz�ce �wiat�o w�ród drzew przywo�a�owspo�mnienie opowie�ci o piratach, które lubi� czytywa� w dzie�ci�stwie.�liludzie wyruszaj�cy, by przy �wietle ksi�yca pogrzeba� z�ote dublony [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

luska.pev.pl