[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest to najtrudniejsza czêœæ praktyki duchowej.Nie oznacza to w ¿adnym razie zatrzymania czy wyparcia myœli i nie taki jestnasz cel.Jest to stan tak g³êbokiej komunii z Bogiem, ¿e myœl zatrzymuje siênaturalnie.W tym momencie ciszy zaczynamy rozumieæ, ¿e boski umys³ czyœwiadomoœæ kosmiczna jest nieskoñczon¹ inteligencj¹ spowit¹ mi³oœci¹ ifunkcjonuje jako nasza istota, gdy œwiadome myœlenie uleg³o zatrzymaniu.W ¿yciu codziennym mo¿emy mieæ jakiœ plan postêpowania, podczas gdy umys³kosmiczny bêdzie mia³ inny.Nie poznamy jednak tego planu dopóty, dopóki zajêcibêdziemy myœleniem, planowaniem i reagowaniem na wydarzenia œwiata.Po to byotrzymaæ ³askê kosmicznego umys³u, potrzebne s¹ okresy, gdy umys³ ludzkiznajduje siê w stanie wyciszenia.Ten, kto jest mistrzem swego przeznaczenia,osi¹gn¹³ stan œwiadomoœci, gdzie nie istnieje nic w tym œwiecie, co mia³oby dlaniego znaczenie.Znaczenie ma jedynie to, czego doznaje wznosz¹c siê ponadocean myœli.W tym wznios³ym miejscu boska myœl, boska myœl, boska aktywnoœæœwiadomoœci ujawnia sam¹ siebie.Nie znaczy to, ¿e umys³ nasz musi czy powinienstaæ siê pusty, ale to, ¿e w ci¹gu dnia i nocy musimy mieæ kilka okresów, kiedynie pragniemy niczego prócz radoœci komunii z Bogiem.To w stanie ca³kowitejciszy i wolnoœci od myœlenia Ojciec przejmuje panowanie w naszymdoœwiadczeniu.By rozpocz¹æ ¿ycie mistyczne, powinniœmy przeistoczyæ nawyk ci¹g³ego myœleniai mówienia w nawyk ci¹g³ego s³uchania.Nasz Mistrz spêdza³ wiele czasu nacichej medytacji i komunii, i mo¿emy byæ pewni, ¿e nie prosi³ on Boga o nic, comia³oby materialny charakter.Nie mówi³, ale s³ucha³.S³ucha³ oczekuj¹c boskichwskazówek i instrukcji, boskiego przewodnictwa i wsparcia.To poprzez rozwój takiej zdolnoœci s³uchania i odbioru umys³ ludzki mo¿e staæsiê spokojny i nieruchomy do tego stopnia, by byæ instrumentem, za pomoc¹którego Bóg manifestuje i wyra¿a Siebie.Umys³ ludzki, ten rozumuj¹cy, myœl¹cyumys³, nie powinien byæ zamkniêty czy zniszczony; ma on swoje miejsce.Nie jestœwiadomoœci¹, ale jej aspektem, wrotami œwiadomoœci, poprzez które odbieramy zniej wiedzê i m¹droœæ.Myœlenie jest etapem wstêpnym prowadz¹cym do medytacji.Za³Ã³¿my, ¿e niejesteœmy wystarczaj¹co zaawansowani, by ¿yæ w stanie nieustannej receptywnoœci.To fakt, ¿e Bóg zawsze wypowiada Swe S³owo, ale my nie zawsze s³uchamy.Myœlmo¿e byæ pomocna w osi¹gniêciu tego wznios³ego stanu s³uchaj¹cej œwiadomoœci,ale w medytacji nie powinna byæ u¿yta jako afirmacja czy zaprzeczenie.Za³Ã³¿my, ¿e pragniemy medytowaæ, lecz nasz umys³ jest tak wzburzony, ¿etrudno nam siê znaleŸæ w spokoju i ciszy.Zamiast próbowaæ opró¿niæ umys³ iwymazaæ te niepokoj¹ce myœli, mo¿emy za jego pomoc¹ zwróciæ siê do PismaŒwiêtego czy jakiejœ innej lektury po inspiracjê.Zobaczmy, jak to dzia³a, gdyu¿yjemy takiego cytatu jak: "Uspokójcie siê i uznajcie, ¿e Ja jestem Bogiem."Uczeñ, który nauczy³ siê polegaæ na afirmacjach, powtarza³by na okr¹g³o"Uspokójcie siê i uznajcie, ¿e Ja jestem Bogiem.Uspokójcie siê i uznajcie, ¿eJa jestem Bogiem.Uspokójcie siê i uznajcie, ¿e Ja jestem Bogiem" tak d³ugo, a¿wprawi³by siê w stan hipnozy i w nim tymczasowo odnalaz³ spokój.Nieustannepowtarzanie: "Uspokójcie siê i uznajcie, ¿e Ja jestem Bogiem" nie jest niczyminnym ni¿ sugestywn¹ terapi¹, niczym innym ni¿ afirmacj¹ i zaprzeczeniem u¿ytymdo hipnotyzowania samego siebie.Nie jest to praktyka duchowa.Nie jest toduchowa moc.Niektórzy na skutek u¿ywania takich afirmacji zostalizahipnotyzowani do tego stopnia, ¿e uwierzyli, i¿ jako istoty ludzkie stali siêBogiem.Teraz weŸmy to samo stwierdzenie, ale zamiast stosowaæ je jako afirmacjê,odkryjmy poprzez medytacjê prawdziwe jego znaczenie:"Uspokójcie siê i uznajcie, ¿e Ja jestem Bogiem." Co to znaczy? Oczywiœcie,wiesz, Joel ¿e nie jesteœ Bogiem.Co to wiêc znaczy: "Jestem Bogiem"? Nie, ¿eJoel jest Bogiem.To co innego.JA, tak, "Ja i mój Ojciec jesteœmy jednym.Bóg we mnie jest moc¹.Ja i Ojciec jednym jesteœmy." Tak, Joel i Ja, Ojciec,jesteœmy jednym.Ojciec i Joel jesteœmy jednym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]