[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czêœciowo rym, co nas przyci¹ga w kryszta³ach jest piêkno itajemniczoœæ ich struktury, które pobudzaj¹ wyobraŸniê i ciekawoœæ ludzk¹.Ponadto stwierdzamy czêsto, ¿e kryszta³y emituj¹ jakieœ tajemnicze moce czyenergie.Zgodnie z pewnym autorytatywnym Ÿród³em, definicja kryszta³u jest nastêpuj¹ca:„cia³o sta³e zbudowane z atomów u³o¿onych w uporz¹dkowane, powtarzaj¹ce siêszeregi." Krystalografowie rozró¿niaj¹ siedem geometrycznych uk³adów:trójskoœny, jednosko-œny, rombowy, tetragonalny, trygonalny, heksagonalny iszeœcienny.Uk³ad atomów decyduje o ostatecznym kszta³cie ca³kowicieuformowanego kryszta³u.Na przyk³ad, atomy chlorku sodu u³o¿one s¹ w kszta³cieszeœcianu.Mo¿na to zobaczyæ ogl¹daj¹c sól przez szk³o powiêkszaj¹ce.Inn¹ cech¹ kryszta³Ã³w jest to, ¿e dany ich rodzaj zawsze ma œcianki nachylonepod tym samym k¹tem.Na przyk³ad, górna œcianka kryszta³u kwarcu zawsze tworzyk¹t oko³o piêædziesiêciu dwóch stopni (nawiasem mówi¹c, jest to taki sam k¹t,jaki tworzy podstawa Wielkiej Piramidy w Egipcie z jej bokami).Nie wszystkie kryszta³y tworz¹ siê w ten sam sposób.Niektóre, na przyk³addiament, powsta³y w wyniku dzia³ania bardzo wysokiej temperatury i ogromnegociœnienia.Inne, takie jak kwarc, s¹ efektem powolnego przes¹czania siê izastygania materia³u w postaci roztworu.Z powodu du¿ego jego nagromadzenia teostatnie mog¹ wyrastaæ do ogromnych rozmiarów, ale nikt dot¹d nie wie, jakiesi³y powoduj¹, ¿e rosn¹ one w ró¿nych kierunkach.Grupa kryszta³Ã³w kwarcu,wyrastaj¹ca ze ska³y macierzystej wygl¹da tak, jakby materia³ ten zosta³zamro¿ony w momencie eksplozji.Jednym z najatrakcyjnieszych cech kryszta³Ã³w jest ich barwa, poniewa¿ liczbakolorów i ich odcieni jest nieskoñczona.Zabarwienie kryszta³om nadaj¹mikroskopijne iloœci „zanieczyszczaj¹cych" substancji, które nie s¹ czêœci¹sk³adow¹ samego kryszta³u.Tymi zanieczyszczeniami bywaj¹: chrom, tlenektytanu, tlenek niklu, ¿elazo, magnez oraz wiele innych substancji.Nale¿yprzypomnieæ, ¿e kolor, w którym, wed³ug nas, jest dany kryszta³, to kolorodbijany od niego.Natomiast o kolorze, którego nie widzimy, poniewa¿ jestpoch³aniany przez kryszta³, niew¹tpliwie decyduj¹ zawarte w nimzanieczyszczenia.Dobrze jest o tym pamiêtaæ.Z uwagi na to, ¿e to w³asniezanieczyszczenia okreœlaj¹ zabarwienie, czêsto nadajemy odmienne nazwykryszta³om, które maj¹ ten sam sk³ad chemiczny.Na przyk³ad, rubin, szafir itopaz zbudowane s¹ z tlenku aluminium, a opal, agat ametyst cytryn orazkryszta³ górski to dwutlenek krzemu.Ciekaw¹ i wa¿n¹ w³aœciwoœci¹ niektórych kryszta³Ã³w jest fakt, ¿e w pewnychwarunkach mog¹ one emitowaæ w³asne œwiat³o.S¹ wœród nich takie, któreprzejawiaj¹ tê zdolnoœæ w promieniach ultrafioletu.Zjawisko to nazywa siêfluorescencj¹.Zachodzi ono tak¿e przy zwyk³ym œwietle dziennym, które zawierapromienie ultrafioletowe, ale wzbudzone w ten sposób œwiecenie jest na tyles³abe w porównaniu z normalnym œwiat³em odbitym, ¿e na ogó³ nie jestdostrzegalne.Kryszta³y, które w dzieñ wydaj¹ siê szare i matowe, w ciemnoœcipod wp³ywem promieni ultrafioletowych mog¹ nabieraæ wspania³ej barwy czerwonej,zielonej, b³êkitnej itp.; bywa te¿, ¿e jakiœ piêkny kolor, widzialny w œwietledziennym, zamienia siê w takich warunkach w inny, czêsto równie piêkny.Pierwiastki, decyduj¹ce o zabarwieniu kryszta³u, nazywaj¹ siê „aktywatorami",wœród których najczêœciej spotykanymi s¹: chrom, miedŸ, z³oto, o³Ã³w, magnez,srebro, stront i cynk.Jaskrawe kolory, które widzimy, nie s¹ efektem odbijaniasiê promieni ultrafioletowych, poniewa¿ s¹ one niewidzialne dla naszego oka,natomiast promieniowanie to pobudza aktywatory, emituj¹ce w³asne œwiat³o.Wwiêkszoœci kryszta³Ã³w, Wykazuj¹cych w³aœciwoœci fluorescencyjne, ta stymulowanaemisja œwiat³a wystêpuje tylko w momencie bombardowania aktywatorów przezpromienie ultrafioletu.Kiedy bombardowanie ustaje, zanika równie¿ zjawiskofluorescencji.Niektóre kryszta³y posiadaj¹ zdolnoœæ zwan¹ „fosforyzacj¹", która polega natym, ¿e przez krótki okres czasu po usuniêciu Ÿród³a promieniowaniaultrafioletowego taki minera³ nadal emituje swoje w³asne œwiat³o.Zdolnoœæ tak¹przejawiaj¹, miêdzy innymi, diament, rubin i gips.Po naœwietleniuultrafioletem diament umieszczony na œwiat³oczu³ej kliszy pozostawia obrazotaczaj¹cego go pola energetycznego, bêd¹cego wynikiem stymulacji.Postaæ kryszta³Ã³w, bêd¹cych cia³ami sta³ymi o du¿ej gêstoœci i uporz¹dkowanejstrukturze, mo¿e byæ zmieniona przy u¿yciu ogromnej iloœci energii cieplnej,któr¹ nastêpnie mog¹ one oddawaæ przez d³u¿szy czas.Dlatego w³aœnie w dawnychczasach u¿ywano podgrzanych kamieni do stwarzania atmosfery komfortu, douzdrawiania, a tak¿e do gotowania.Pewna tradycyjna hawajska potrawa miêsna dodziœ gotowana jest w³aœnie w ten sposób.Energiê œwietln¹ w ciep³o najlepiejmog¹ przekszta³caæ ciemne kryszta³y i kamienie, poniewa¿ poch³aniaj¹ oneœwiat³o, a emituj¹ energiê ciepln¹.Niektóre z kryszta³Ã³w posiadaj¹ w³aœciwoœci elektryczne.Na przyk³ad, w kwarcui turmalinie mo¿e powstawaæ zjawisko piezoelektryczne.Przy zginaniu lubskrêcaniu kryszta³y te wytwarzaj¹ ³adunki elektryczne.Zachodzi tuprzekszta³canie jednego rodzaju energii w inny.W przypadku kwarcu mocny naciskmo¿e spowodowaæ œwiecenie lub pojawienie siê ognia.Pocieraj¹c szybko kilkakryszta³Ã³w górskich razem w ciemnoœci zauwa¿ymy, ¿e œwiec¹.Prawdopodobnie bêd¹równie¿ iskrzy³y, co nie powinno dziwiæ, poniewa¿ dobrze znany krzemieñ jestrównie¿ odmian¹ kwarcu.Kwarc, czyli dwutlenek krzemu, jest czêsto u¿ywany wpostaci cienkich p³ytek w bateriach s³onecznych, gdzie œwiat³o S³oñca jestprzekszta³cane bezpoœrednio w energiê elektryczn¹.Do przekazywania energiielektrycznej szczególnie przydatne s¹ kryszta³y niektórych metali, takich jakmiedŸ, srebro czy z³oto.Czêœæ przewodzonej przez nie energii zamienia siê wciep³o lub energiê pola magnetycznego.Kryszta³ magnetytu ma kszta³t oœmioœcianu (podwójnej piramidy).Jest tozawieraj¹cy ¿elazo minera³, który w jakiœ tajemniczy sposób stale emitujeenergiê pola magnetycznego.Istniej¹ postacie ¿elaza, na przyk³ad, hematyt,które nie posiadaj¹ takich w³aœciwoœci, ale mog¹ byæ namagnesowane, czylina³adowane energi¹ magnetyczn¹, na ró¿ny okres czasu.MiedŸ emituje energiêpola magnetycznego tylko wtedy, kiedy przep³ywa przez ni¹ pr¹d elektryczny ipod tym wzglêdem przypomina minera³y, w których zjawisko fluorescencjistymulowane jest œwiat³em ultrafioletowym.A wiêc, nie wierz, je¿eli ktoœ bêdzie chcia³ Ciê przekonywaæ, ¿e kryszta³y niemaj¹ ¿adnej energii.Potrafi¹ one poch³aniaæ j¹, odbijaæ, wytwarzaæ iprzetwarzaæ w inny rodzaj.Czêœci¹ kompleksu energetycznego kryszta³u jestrównie¿ kimano, która prawdopodobnie obecna jest wszêdzie tam, gdzie istniejeka¿dy inny rodzaj energii.A oto kilka praktycznych informacji na temat wykorzystywania kryszta³Ã³w w pracyszamana (mo¿esz u¿ywaæ dowolnego ich rodzaju):1.Kryszta³y posiadaj¹ w³asn¹ energiê, ale mog¹ te¿ byæ ³adowane nasz¹.Bardzoskutecznym sposobem wzmocnienia ich pola energetycznego jest robienie z nimikahi [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • luska.pev.pl
  •