Harry Harrison Zima W Edenie (2)

do ÂściÂągnięcia ^ ebook ^ download ^ pobieranie ^ pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kerrick wzi��go za r�czk� i ruszyli powoli pod drzewami.Cieszy� si�, �e trzyma drobn� d�o�ch�opca.Cieszy� si� z jego radosnej obecno�ci, lecz mimo to nie opuszcza� gowszechobecny niepokój.- Wróci� ten, który odszed� - zawo�a� na ich widok Imehei.- Informacjewielkiej wagi do przekazania.Nadaske us�ysza� jego g�os i wystawi� g�ow� z sza�asu, by zoba�czy�, co mówi.- Rado�� z widzenia-powtórnie - powiedzia�, czyni�c przy tym ruch wyra�nejulgi.- Potwierdzenie - doda� Imehei.- �mier� od z�o�liwych ustuzou grozi�a nam wka�dej chwili twej nieobecno�ci.Kerrick pomin�� jawn� przesad� i zwróci� h�sotsan z oznakami podzi�kowania zau�ycie.W odpowiedzi na pytaj�ce ruchy samców opowiedzia�, co dzia�o si� wAlp�asaku.- Ustuzou uciek�y, znowu s� tam Yilan�.- Samice i �mier�, za blisko, za blisko - zaj�cza� Imehei.- Gdy w mie�cie by�y ustuzou, te� zbytnio nie radowali�cie si� - przypomnia� imKerrick.- Zdecydujcie lepiej, kogo wolicie.- Równe z�o - powiedzia� Nadaske.- �mier� od kamiennego z�ba, �mier� napla�ach.- To trzymajcie si� z dala od miasta.- Patrz, zobacz - powiedzia� Arnwheet, wchodz�c mi�dzy nich i wyci�gaj�c dosamców map�.Imehei wzi�� j� z gestem podziwu nad bogatymi barwami.Ker�rick zacz�� mówi�,gdy urwa� zaskoczony.Arnwheet odezwa� si� w j�zyku Yilan� ! Niezdarnie i prosto - ale w yilan�!Imehei i Nadaske podziwiali drobne linie i barwy mapy, a ch�o�piec patrzy� nanich z dum�.Przygl�da� si� i przys�uchiwa� ich roz�mowom, pochyli� si� ichwyci� go, podrzuci� ze �miechem w powie�trze, posadzi� sobie na ramionach.Czemu by nie mia� rozumie�? By� ma�y, jak wszystkie dzieci uczy� si�, s�uchaj�cinnych.Przecie� sam by� znacznie starszy, gdy opanowa� Yilan�.Czu� dum� zosi�gni�cia syna, wi�cej ni� dum�.Zdarzy�o si� co� wa�nego, zadzierzgn�a si�mi�dzy nimi nowa silniejsza wi�.Do tej pory by� jedyn� istot� na �wiecie,która potrafi�a rozmawia� zarówno z Yilan�, jak i z Tanu.Teraz nie by�o to ju�prawd�.- Przedmioty wiekiej rado�ci - powiedzia� Imehei, wystawiaj�c map� na s�o�ce,by przyjrze� si� lepiej barwom.- Wielka sztuka, patrz, jak linie przeplataj�si� z jednej strony na drug�.- Maj� swoj� funkcj� i cel - stwierdzi� Kerrick.- S�u�� do na�wigacji,pomagaj� przy przekraczaniu oceanu.- Niewa�ny cel, bez znaczenia - powiedzia� Imehei.- By�y niezb�dne na uruketo, którym tu przybyli�cie - powie�dzia� Kerrick zpewn� z�o�liwo�ci�.- Bez nich wyl�dowaliby�cie na zamro�onym morzu.- Nigdy ju� nic znajd� si� na cuchn�cym-nudnym uruketo, s� przeto bezu�yteczne.Nadaj� si� tylko do powieszenia na �cianie, kolory j� o�ywi�, mo�na je umie�ci�obok rze�by neniteska, �askawa pro�ba.- Nie - odpar� Kerrick.- Chc� je zbada�.S� z Ikhalmenetsu -czy wiecie gdzieto jest?- Daleko - pe�no-ryb.- Ma�o wa�na wyspa.Obaj samcy, jak zwykle, nie interesowali si� tym, co nie dotyczy�o ich wygody iprzetrwania.Nie mog�o by� inaczej, pomy�la� Kerrick.W hanal� nie mieli�adnych obowi�zków.Zmienili si� jednak, byli teraz samodzielni, musi ich za toceni�.Wraca� z Arnwheetem, spogl�daj�c od czasu do czasu na map� w dziwnymzamy�leniu.To, �e ch�opiec zacz�� mówi� w yilan�, mia�o wielkie znaczenie.Czu� to, cho� nie potrafi� uzasadni� logicznie.Gdy w nocy wszyscy zasn�li,opowiedzia� cicho o tym Armun.- Arnwheet potrafi troch� rozmawia� z murgu - wkrótce nauczy si� tego.- Nie powinien si� do nich zbli�a�, s� wstr�tni.Dopilnuj�, by Darras cz�ciejsi� z nimi bawi�a.Kiedy wracamy do sammadów?- Nie wiem.Nie wiem, co robi� - wyzna� jej w ciemno�ciach swe troski, po czymprzytuli� si� mocno, a ona do niego.- Dolina jest daleko, a murgu b�d�obserwowa�y wszystkie drogi.Jak zdo�amy im uciec? Ortnar nie mo�e chodzi�.Nies�dz� te�, by zgodzi� si� jak dziecko jecha� na w�óknach.Je�liby do tegodosz�o, uciek�by chyba sam do lasu.A reszta? Dzieci i niedoros�y ch�opak,który jest najlepszym w�ród nas �owc�, lepszym ode mnie.- Mam silne r�ce i dobr� w�óczni�.- Wiem - czu� �wie�y zapach jej w�osów.- Twa si�a wzmac�nia i mnie, leczrównie ma�o znasz si� na �owach.Potrzebna nam �ywno��.TU �owy s� �atwe.Harldostarcza wszystkiego, czego nam trzeba, mo�emy te� �owi� ryby w jeziorze.Gdyby�my jednak ode�szli, czeka�aby nas d�uga, ci�ka droga.My�l�, �e mamy ju�za sob� do�� takich w�drówek.O wiele za du�o.- Chcesz wi�c, by�my tu zostali?- Jeszcze nie wiem, czego chc�.Gdy próbuj� si� zastanawia�, �ciska mnie ból imy�li odp�ywaj�.Na razie jednak jeste�my tu bez�pieczni.Musimy mie� czas dorozwa�enia, co robi� dalej.I co zro�bi� z sammadami.Pomy�l� i o nich,zastanowi� si�, czy mog� im w czymkolwiek pomóc.Murgu b�d� je �ciga�.- Maj� dobrych �owców.Obroni� si� sami.Nie musimy si� o nich martwi� -powiedzia�a.Tak� odpowied� dyktowa� �yciowy praktycyzm.Rozumia�a do�brze Kerricka, ale niepodziela�a jego poczucia odpowiedzialno�ci za wszystkich.To co osi�gn�a w�yciu zawdzi�cza�a tylko sobie.Kerrick, ich syn, ten ma�y sammad - to by�oca�ym jej �wiatem, je�dyn� wa�n� dla niej spraw�.Pragn�a �y� spokojnie ibezpiecznie.Los sammadów to nie jej zmartwienie.Dla Kerricka nie by�o to takie proste.Skuli� si�, odwróci� i wre�szcie zasn��.Wsta� o �wicie, usiad� nad brzegiem jeziora i patrzy� na spokojn� wod�.Napowierzchni rozesz�y si� kr�gi od niewidocznej ryby.Prze�lecia� kluczwielkich, nawo�uj�cych si�, koralowych ptaków.�wiat by� spokojny, przynajmniejtu i teraz.Arnwheet porozrzuca� mapyYilan� po ca�ym obozowisku, Kerrick pozbiera� je, id�c nad jezioro.Terazrozwin�� jedn� z nich i próbowa� zrozumie�, co przedstwia.Bez skutku.Jednebarwy mog� oznacza� l�d, inne ocean, ale prze�plata�y si� i nak�ada�y na siebiew sposób niepoj�ty.Przypomina�y ramki Paramutanów z powi�zanych ko�ci.Tamtejednak mo�liwe by�y do opanowania.Kalaleq pokaza� czap� lodu, odleg�y l�d,tyle Kerrick pojmowa�.To, co widzia� teraz, by�o jednak poza jego zasi�giem.Mo�e Paramutanie zrozumieliby te plamy barw, on na pewno nie.Mo�e powinien da�je samcom, by powiesili je dla ozdoby.Rzu�ci� mapy na ziemi�, wpatrywa� si� wich zwoje, nic nie widz�c i nic nie pojmuj�c.Co ma robi�? Zastanawiaj�c si� nad przysz�o�ci�, widzia� jedy�nie mrok.Biwaknad jeziorem dawa� tylko chwilowe ocalenie; nie na zawsze.Byli jak zwierz�tazagrzebuj�ce si� w ziemi, chroni�ce si� tam przed wrogiem.Nad nimi lata�yszpieguj�ce ptaki, wokó� obserwowa�y Yilan�, którego� dnia zostan� wykryci.Wtedy koniec.Có� jednak mu pozostaje? Pow�drowa� na zachód do doliny?Nie�bezpieczna droga - ale na jej ko�cu znalaz�by przyjació�, wszystkiesammady, cho� zagro�one zag�ad�, bo zmierza�a tam i Vaint�.Co ma wi�c robi�?Wsz�dzie, gdzie si� zwraca�, widzia� jedynie cierpie�nie, a na ko�cu pewn��mier�.Nie mo�e nic zrobi�, nic zupe�nie, nie ma �adnego wyj�cia.Siedzia� wcieniu nad wod�, a� s�o�ce sta�n�o wysoko, a niezno�ne muchy zacz�y kr��y�wokó� nosa i oczu.Odegna� je odruchowo, my�l�c jedynie o tym, jak wielkie ipowa�ne by�y jego problemy.Gdy wróci� do obozu, zjedli udziec sarny upolowanej przez Harla.Wszyscychwalili ch�opca, a� ten pokra�nia� z zadowolenia i od�wróci� g�ow�.JedynieOrtnar by� krytyczny.- Powiniene� si� wstydzi�.Potrzebowa�e� trzech strza�.- Poszycie by�o grube, strzela�em przez li�cie - sprzeciwi� si� Harl [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
luska.pev.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL