[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy zaœ przybyli do króla,przez wiele dni nie dano im mo¿noœci spotkania siê z nim.W koñcu, gdyju¿ stracili nadziejê na rozmowê i ruszyli stamt¹d w drogê powrotn¹,wtedy dopiero ich zawrócono i wprowadzono przed króla.Ogólna treœæich przemówienia brzmia³a: — „Z Filipem zosta³o zawarte przymierze,po œmierci jego odnowione z Perseusem17.I wyraŸnie zabrania siê w nimwychodziæ z wojskiem poza granice królestwa, zabrania siê niepokoiæwojn¹ sprzymierzeñców narodu rzymskiego.— Potem wy³o¿yli mu wszy-stko po kolei, co sami s³yszeli w senacie z ust Eumenesa jako fakty praw-dziwe i stwierdzone.Poza tym — ¿e król odby³ na Samotrace wielodnio-w¹ tajn¹ konferencjê z poselstwami miast Azji.Senat wiêc uwa¿a zarzecz s³uszn¹ ¿¹daæ za te akty bezprawia zadoœæuczynienia oraz zwró-cenia jemu samemu i sprzymierzeñcom wszystkiego, co Perseus ma wposiadaniu wbrew prawu wynikaj¹cemu z umowy o przymierzu.Na tokról najpierw wpad³ w gniew i odezwa³ siê tonem nieprzyjemnym za-rzucaj¹c Rzymianom pychê i zach³annoœæ i mówi¹c ze z³oœci¹, ¿e przy-chodz¹ tam jedni legaci za drugimi dla œledzenia jego s³Ã³w i czynów,bo uwa¿aj¹ za rzecz w³aœciw¹, by on wszystko robi³ na skinienie i roz-kaz ich samych.W koñcu po wielkim i d³ugim krzyku kaza³ im przyjœæponownie w nastêpnym dniu, bo chcia³ im wrêczyæ odpowiedŸ na piœ-mie.I wrêczono im pismo takiej treœci: — Przymierze zawarte z ojcemwcale jego nie dotyczy.Zgodzi³ siê na jego odnowienie nie dlatego, byje aprobowa³, lecz poniewa¿ w œwie¿ym posiadaniu królestwa musia³ siêgodziæ na wszystko.Je¿eli chc¹ zawrzeæ z nim nowe przymierze, to naj-pierw musz¹ z nim uzgodniæ warunki porozumienia.Je¿eli dopuszczaj¹do siebie myœl, by przymierze zawrzeæ na równych prawach, to i on za-stanowi siê, co ma robiæ, i jest przekonany, ¿e równie¿ oni bêd¹ myœleæ,co le¿y w interesie publicznym.— I z tym zerwa³ siê z miejsca, poczym wszyscy zaczêli siê stamt¹d usuwaæ.A wtedy oni wymówili muprzyjaŸñ i przymierze.Na te ich s³owa zagniewany przystan¹³ i g³oœnooœwiadczy³, ¿e do, trzech dni maj¹ siê z jego granic wynieœæ.I z tymodeszli.Zreszt¹ ani w czasie ich pobytu tam, ani przy odejœciu nie oka-zano irn ¿adnej goœcinnoœci czy uprzejmoœci".INNE POSELSTWA I POSTANOWIENIA W SENACIEPotem wys³uchano w senacie pos³Ã³w z Tesalii i Etolii.Senat tedychc¹c jak najprêdzej wiedzieæ, jakich wodzów bêdzie mia³a rzeczpospo-lita do dyspozycji, postanowi³ wys³aæ do konsulów pismo, ¿eby jedenz nich, który mo¿e, przyby³ do Rzymu celem przeprowadzenia wyborów.17 Por.XL 58, gdzie mowa o staraniach Perseusa o odnowienie przymierza.O dokonaniu tego mówi³ Liwiusz gdzieœ w brakuj¹cych czêœciach ksiêgi XLI.KONSULOWIE W LIGURII26.Konsulowie nie dokonali w tym roku dla sprawy publicznej nicgodnego wspomnienia.Wa¿niejsz¹ rzecz¹ wyda³o im siê poskramianiei ujarzmianie rozgoryczonych Ligurów.KONTAKTY ILIRYJSKO-MACEDOÑSKIEW czasie oczekiwania wojny macedoñskiej pos³owie issajscy18 œci¹g-nêli podejrzenie równie¿ na iliryjskiego w³adcê Gentiosa19.Skar¿yli siê,¿e spustoszy³ ich kraj, i zarazem donosili, ¿e król macedoñski i iliryjski¿ywi¹ w sobie jednakowe myœli: „We wspólnym planie gotuj¹ Rzymo-wi wojnê.Pod pozorem poselstwa przebywaj¹ w Rzymie iliryjscy wy-wiadowcy, przys³ani tam za spraw¹ Perseusa, aby siê dowiedzieæ, co siêw Rzymie robi".Wezwano tych Ilirów do senatu.Mówili, ¿e król przys³a³ ich w po-selstwie, by go oczyœciæ z zarzutów, gdyby jakieœ podnieœli przeciw nie-mu Issajowie.Zapytano ich wtedy, a dlaczegó¿ to nie udali siê do od-powiedniego urzêdnika, ¿eby im wed³ug ustalonego zwyczaju przydzie-li³ miejsce i goœcinê, a w koñcu tak¿e, ¿eby wiedziano, ¿e przybyli i wjakiej sprawie przybyli.Odpowiadali na to niepewnie.Kazano im opuœ-ciæ salê senatu i nie udzielono ¿adnej odpowiedzi jako wys³añcom, któ-rzy nie prosili senatu o przyjêcie.Uznano natomiast za wskazane wys³aæ do króla iliryjskiego legatów,którzy by mu przedstawili skargê sprzymierzeñców i oœwiadczyli, ¿e se-nat nie uwa¿a postêpowania króla za s³uszne, je¿eli nie wstrzymuje siêon od wyrz¹dzania krzywdy sprzymierzeñcom rzymskim.W poselstwoto weszli: Aulus Terencjusz Warron, Gajusz Pletoriusz i Gajusz Cyce-rejusz.PRORZYMSKIE NASTROJE WŒRÓD W£ADCÓW WSCHODNICHZ Azji wrócili legaci, których tam wys³ano z wizyt¹ do sprzymie-rzonych królów.W sprawozdaniu powiedzieli, ¿e z królem Eumenesemspotkali siê na Eginie, z Antiochem w Syrii, z Ptolemajosem w Aleksan-drii20: „Wszystkich nagabywa³ swymi poselstwami Perseus.Ale trwaj¹niezachwianie w wiernoœci.Przyrzekli te¿, ¿e dostarcz¹ wszystkiego zgod-nie z ¿yczeniami narodu rzymskiego".18 I s s a — wyspa u wybrze¿y Ilirii (Dalmacji), z ludnoœci¹ od koñca III wiekup.n.e.zaprzyjaŸnion¹ z Rzymem.19Gentios — jeden z w³adców iliryjskich, syn Pleuratosa, sprzymierzeñcaRzymu w wojnie z Filipem V; po d³u¿szym wahaniu zwi¹za³ siê z Perseusem.20 Eumenes II — król pergameñski w Azji; Antioch IV Epifanes —król Syrii; Ptolemajos VI Filometor — król Egiptu.WIERNOŒÆ MIAST AZJATYCKICH, NIEPEWNOŒÆ RODYJCZYKÓWOdwiedzili ci legaci tak¿e sprzymierzone miasta.Wszystkie by³y do-statecznie wierne.Rodyjczyków jednak zastali w chwiejnoœci.Zarazili siê myœlami Per-seusa.Wiedzieli zreszt¹, co siê mówi powszechnie o ich polityce.Przy-byli wiêc do senatu ich pos³owie, by siê z tego oczyœciæ.Ale postano-wiono nie przyjmowaæ ich w senacie przed objêciem w³adzy przez no-wych konsulów.PRZYGOTOWANIA WOJENNE W RZYMIE27.Senat uzna³, ¿e nie ma co zwlekaæ z przygotowaniami wojenny-mi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]