Tolkien J. R. R. wyprawa tom 2

do ÂściÂągnięcia ^ ebook ^ download ^ pobieranie ^ pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W miar� jakodpoczynek koi� rany i znu�enie cia�a, serca bole�niej odczuwa�y �al postraconym przewodniku.Nieraz s�yszeli w pobli�u �piew elfów i wiedzieli, �eGaladrimowie uk�adaj� treny �a�obne o zgubie Gandalfa, bo w�ród s�odkich,smutnych s�ów niezrozumia�ego j�zyka powtarza�o si� jego imi�.�Mithrandir, Mithrandir! - �piewa�y elfy.- O Pilegrzymie Szary!� Tak bowiemnajch�tniej nazywa�y Czarodzieja.Legolas wszak�e, je�li znalaz� si� w takiejchwili w dru�ynie, nie chcia� towarzyszom t�umaczy� s�ów pie�ni, twierdz�c, �enie potrafi i �e strata, tak bardzo jeszcze �wie�a, w nim budzi raczej ochot�do p�aczu ni� do �piewu.W dru�ynie pierwszy Frodo spróbowa� jak umia� wyrazi� w s�owach swój smutek.Rzadko bra�a go ochota uk�ada� pie�ni i rymy.Nawet w Rivendell wola� s�ucha�,ni� �piewa�, chocia� w pami�ci przechowywa� mnóstwo wierszy przez innych zdawna skomponowanych.Teraz jednak, gdy przesiadywa� przy �ródle w Lorien is�ucha� g�osu elfów, my�li jego mimo woli przybra�y kszta�t pie�ni, która musi� wyda�a pi�kna; lecz gdy chcia� j� powtórzy� Samowi, nie znajdowa� nic próczstrz�pków, sp�owia�ych jak gar�� zwi�d�ych li�ci.A kiedy wieczór szarza� w kr�g,Na Wzgórzu s�ycha� by�o kroki.Odchodzi� jednak skoro �witW dalekiej drogi szare mroki.Od Puszczy po zachodu brzeg,Z pó�nocy ku po�udnia wzgórzom,Przez le�a smocze, mroczny bórSzed� - nie znu�ony sw� podró��.Z hobbitem, z elfem w cieniu grot,Z ludkiem zwyczajnych �miertelników,Z ptakiem czy w�em po�ród trawRozmawia� w tajnym ich j�zyku.Raz miecz, to znów lecz�ca d�o�,Ci�arem grzbiet strudzony srodze,Pal�cy po�ar, grzmi�cy g�os -To znów znu�ony pielgrzym w drodze.To s�dzi�, jak m�dro�ci wzórDo gniewu sk�onny i do �aski -To znów jak starzec d�onie wspar�Na pe�nym s�ków drewnie laski.Na mo�cie stan�� - ciemny Cie�I Ogie� wyzywaj�c dumnie.O kamie� z�ama� mu si� kij,A m�dro�� zmar�a w Khazad-dumie.- Jeszcze troch�, panie Frodo, a prze�cigniesz pana Bilba! - rzek� Sam.- W�tpi� - odpar� Frodo.- Ale ten wiersz jest lepszy ni� wszystkie, jakiedotychczas u�o�y�em.- Wie pan co, je�eli pan znów kiedy b�dzie co� takiego obmy�la�, niech pankoniecznie wspomni o fajerwerkach - powiedzia� Sam.- Na przyk�ad tak:Pod niebo tryska raz po razFontanna kolorowych gwiazd -I grzmotem wype�niwszy przestrze�Z�ocistych kwiatów spada deszczem.Po prawdzie fajerwerki warte s� lepszych wierszy!- Nie, ten temat tobie zostawi�, Samie.A mo�e Bilbowi.Ale.Nie, nie mog� otym mówi�.Trudno znie�� my�l, �e b�d� musia� tak� nowin� staruszkowipowiedzie�!Pewnego dnia Frodo i Sam przechadzali si� o przedwieczornym ch�odzie.Obu znówn�ka� niepokój.Nagle ogarn�� Froda smutek rozstania; nie wiedzia� dlaczego,lecz by� pewien, �e zbli�a si� chwila, kiedy b�dzie musia� po�egna�Lothlorien.- No, Samie, co teraz s�dzisz o elfach? - spyta�.- Postawi�em ju� raz topytanie.jak�e to si� wydaje dawno temu! Ale od tamtego dnia napatrzy�e� ichsi� wi�cej.- �e si� napatrzy�em, to si� napatrzy�em! - odpar� Sam.- I widz�, �e s� elfy ielfy.Wszystkie najprawdziwsze, a przecie� taki ró�ne.Te na przyk�ad,tutejsze, nie w�druj� bezdomnie, odrobink� s� do nas podobne, bo do tej swojejziemi przynale�� jak hobbici do Shire�u.Czy to ten kraj ich przerobi�, czy onigo na swój sposób przerobili - trudno zgadn��.Nie wiem, czy pan mnierozumie? Tak tu spokojnie! Jakby si� nic nie dzia�o i jakby nikt �adnychzdarze� nie pragn��.Je�li tkwi w tym jakie� czarodziejstwo, to chyba bardzog��boko, nic wymaca� nie sposób, �e si� tak wyra��.- Widzi si� i wyczuwa czar we wszystkim doko�a - rzek� Frodo.- No, tak - powiedzia� Sam - ale nie wida�, �eby kto� czarowa�.Nie puszczaj�fajerwerków jak stary Gandalf, nieborak.Dziwi mnie te�, �e pana Keleborna anipani Galadrieli w ostatnich dniach nie spotykamy nigdzie.My�l�, �e pani napewno umie ró�ne czary sprawia�, byle zechcia�a.Du�o bym da�, �eby zobaczy�sztuki elfów!- A ja nie - odpar� Frodo.- Dobrze mi tak, jak jest.I nie do fajerwerkówGandalfa t�skni�, ale do jego krzaczastych brwi, porywczego charakteru ig�osu.- Racja - przyzna� Sam.- Niech pan nie my�li, panie Frodo, �e ja grymasz�.Zawsze marzy�em, �eby zobaczy� czary, o których stare legendy opowiadaj�, a niema chyba na �wiecie kraju, co by lepiej ni� ten nadawa� si� do takich rzeczy.Rozumie pan, tu jest tak, jakby si� by�o u siebie w domu, a zarazem na majówce.Nie chce si� st�d odchodzi�, ale mimo wszystko czuj�, �e je�li trzeba i��dalej, lepiej to zrobi� jak najpr�dzej.�Najd�u�ej trwa robota, której si�wcale nie zaczyna� - mawia� mój staruszek.Nie zdaje mi si� te�, by tutejszeelfy mog�y nam wiele pomóc, z czarami czy bez czarów.My�l�, �e dopiero zagranic� tego kraju najbole�niej odczujemy brak Gandalfa.- Niestety, s�usznie tak my�lisz - rzek� Frodo.- Mam jednak nadziej�, �e przedwyruszeniem zobaczymy jeszcze pani� elfów.W tej samej chwili, jakby w odpowiedzi na te s�owa, ujrzeli zbli�aj�c� si�Galadriel�.Smuk�a, bia�a i pi�kna sz�a pod drzewami.Nie wymówi�a ani s�owa,ale gestem wezwa�a hobbitów do siebie.Zawróci�a i poprowadzi�a ich kupo�udniowym stokom wzgórza Karas Galadhon i przez wysoki zielony �ywop�ot dozamkni�tego w jego �cianach ogrodu.Nie by�o tu drzew, ogród le�a� pod otwartymniebem.W�a�nie ju� wzesz�a gwiazda wieczorna i p�on�a bia�ym ogniem nadlasami w zachodniej stronie.Po licznych stopniach schodów pani Galadrielazesz�a w g��bok� zielon� kotlin�, któr� przecina� szemrz�c srebrny potok,sp�ywaj�cy ze �ród�a na wzgórzu.W dole, na podstawie wyrze�bionej w kszta�tkorony drzewa, sta�a srebrna misa, wielka, lecz p�ytka, obok za� srebrnydzban.Galadriela nape�ni�a mis� po wr�by wod� z potoku, odczeka�a chwil�, by si�woda usta�a, potem dopiero przemówi�a.- To jest Zwierciad�o Galadrieli - rzek�a.- Przyprowadzi�am was tutaj, by�ciew nie spojrzeli, je�li macie ochot�.W powietrzu by�a cisza, mrok zaleg�a kotlin�, pani elfów zdawa�a si� hobbitombardzo wysoka i blada.- Czego w nim mamy szuka� i co zobaczymy? - spyta� z trwo�nym szacunkiem Frodo.- Mog� rozkaza� zwierciad�u, by objawi�o ró�ne rzeczy - odpar�a Galadriela - aniekiedy pokazuj� pewnym osobom to, co sobie �ycz� zobaczy�.Ale zwierciad�omo�e te� z w�asnej woli ukaza� obrazy, o które je nikt nie prosi�, a bywaj� onecz�sto niezwyk�e i bardziej pouczaj�ce ni� tamte, upragnione.Co ujrzysz, je�lizostawimy swobod� zwierciad�u, nie wiem.Pokazuje ono czasem dzie� dzisiejszyalbo to, co si� mo�e dopiero pó�niej zdarzy�.Lecz nawet najwi�kszy m�drzec niezawsze jest pewien, czy to, co widzi, nale�y do przesz�o�ci, do tera�niejszo�ciczy do jutra.Czy chcesz spojrze� w zwierciad�o?Frodo nic nie odpowiedzia�.- A ty? - zwróci�a si� Galadriela do Sama.- Wiedz, �e tu wchodzi w gr� to, cotwoje plemi� nazywa magi�, chocia� ja niezupe�nie pojmuje, co rozumiecie przezto okre�lenie: zdaje si�, �e tym samym s�owem okre�lacie podst�pyNieprzyjaciela.Lecz je�li to chcesz nazwa� magi�, pami�taj, �e to magiaGaladrieli.Czy� nie mówi�e�, �e marzysz o zobaczeniu czarów, które sprawiaj�elfy?- Mówi�em - przyzna� Sam dr��c w rozterce mi�dzy strachem a ciekawo�ci�.-Zajrz�, je�li pozwolisz, pani [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
luska.pev.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL