[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jedn¹ z najwspanialszych ceremoniiotwarcia, w jakich uczestniczy³em, zorganizowano podczas konferencji w NowejZelandii.By³ to zmodyfikowany model maoryski.Uroczystoœæ odbywa³a siê napowietrzu.Gospodarze stali w jednym rzêdzie po jednej stronie trawnika, agoœcie po drugiej.W sposób raczej oficjalny, ale improwizowany organizatorzyzaczêli kolejno wyg³aszaæ s³owa powitania Ziemi i goœci.Potem ochotnicy zdrugiej strony odwzajemniali powitanie.Na koniec uczestnicy ustawili siê wrzêdzie i zaczêli przedstawiaæ siê gospodarzom, wymieniaj¹c objêcia kolejno zka¿dym z nich.Goœæ, koñcz¹cy swoj¹ kolejkê, ustawia³ siê w rzêdzie, którypocz¹tkowo by³ rzêdem gospodarzy i w ten sposób mogli mu siê przedstawiaækolejni goœcie.Trwa³o to dot¹d, a¿ ka¿dy z ka¿dym wymieni³ uœciski.Dziêkitemu miêdzy wszystkimi uczestnikami wytworzy³a siê wiêŸ, a i uciechy przy tymby³o co niemiara, chocia¿ zajê³o to nam trochê czasu.3.Rozwiniêcie.Polega ono po prostu na wykonywaniu wszystkiego, co ma zwi¹zekz celem rytua³u.Zwykle jest tak, ¿e im krótsze jest rozwiniêcie, rym jest onobardziej oficjalne.Je¿eli trwa d³u¿ej, staje siê mniej formalne.Ceremoniazaœlubin jest bardzo sztywna przez ca³y czas jej trwania, natomiast to, co siêdzieje podczas olimpiad sportowych miêdzy ich otwarciem i zamkniêciem, nie macharakteru oficjalnego.4.Zakoñczenie.Jest to czas, kiedy musimy ponownie skupiæ uwagê uczestników idokonaæ konkretnego zakoñczenia rytua³u.Ten wa¿ny, choæ czêsto pomijany aspektmo¿e zadecydowaæ o skutecznoœci czynnoœci rytualnych.Dobrze przeprowadzonezakoñczenie wzmacnia wiêŸ miêdzy cz³onkami grupy, powoduje utrwalenie w pamiêcitego, co siê dzia³o podczas ca³ej ceremonii, daje okazjê do przejœcia na mniejoficjalny grunt, a tak¿e informuje, kiedy wypada opuœciæ zgromadzenie.Ostateczne zakoñczenie mo¿e byæ podkreœlone odpowiednio sformu³owanym zdaniemlub modlitw¹, biciem dzwonów, gwizdem, uderzeniem gongu, wspólnym œpiewem,podaniem sobie r¹k, uœciskami, albo te¿ najpopularniejsz¹ czynnoœci¹, czylioklaskami.W pozosta³ych paragrafach podam przyk³ady konkretnych rytua³Ã³w, które mog¹ byæprzydatne dla szamana miejskiego.Jak zwykle mo¿na w nich dokonywaæ wszelkichzmian.Rytua³ uzdrawianiaOto bardzo prosty, ale bardzo skuteczny rytua³ grupowego uzdrawiania.Zanimzaczniecie, zaopatrzcie siê w parê krótkich prêtów, w grzechotki lub kastaniety(nazwijmy je ogólnie instrumentami perkusyjnymi).Je¿eli liczba osób w grupiepozwala na to, utwórzcie kr¹g i zaproœcie do niego jedn¹ lub wiêcej osób (doczterech), które chc¹ poddaæ siê uzdrawianiu.Je¿eli do krêgu wejd¹ co najmniejdwie osoby, poproœcie, by usiad³y opieraj¹c siê wzajemnie o siebie plecami.Pouczcie je, ¿e powinny koncentrowaæ uwagê na oczekiwaniu pozytywnych wynikówuzdrawiania, których pragn¹.Dajcie instrument perkusyjny komuœ, kto równie¿usi¹dzie w krêgu i bêdzie czuwa³ nad odpowiednim rytmem.Dokonajcie aktuoficjalnego otwarcia ceremonii.Mo¿na to zrobiæ przez wyra¿enie pragnienia lubintencji doznania uzdrowienia.Potem niech osoby stoj¹ce w krêgu wezm¹ siê zarêce.Poproœcie tego, kto ma instrument perkusyjny, by przy jego pomocy zacz¹³odmierzaæ równy rytm na cztery (zbli¿ony do rytmu zrelaksowanego pulsu).Osobypoddaj¹ce siê uzdrawianiu niech lekko klaszcz¹ w d³onie.To pomaga imuczestniczyæ w procesie i skupiaæ uwagê.Kiedy wystukiwany rytm ustali siê,osoby stoj¹ce w krêgu zaczynaj¹ w tym samym rytmie intonowaæ jak¹œ odpowiedni¹pieœñ.Mo¿ecie wymyœliæ coœ swojego, albo wykorzystaæ nastêpuj¹ce s³owa, któreju¿ by³y przytaczane:„Be aware, be free, be focused, be here, be loved, be strong, be healed".(B¹dŸœwiadomy, b¹dŸ wolny, b¹dŸ skoncentrowany, b¹dŸ kochany, b¹dŸ silny, b¹dŸuzdrowiony.) Niezale¿nie od tego, jak¹ pieœñ bêdziecie wykonywali, pamiêtajcieo tym, by na wziêcie oddechu robiæ pauzy, trwaj¹ce co najmniej tyle, ile trwajedno uderzenie rytmu.W przypadku podanej wy¿ej pieœni, rytm bêdzie wygl¹da³nastêpuj¹co (ka¿dy numer oznacza frazê pieœni):l-2-3-4-5-6-7-pauza-l-2-3-4-5-6-7-pauza-l-2-3-4-5-6-7-pauza-l-2-3-4-5-6-7.Inna dobra wersja to: l-pauza-2-pauza-3-pauza-4-pauza-5-pauza-6-pauza-7-pauza-l-pauza-2, itp.Pamiêtajcie, ¿e pauzê robicie w recytowaniu pieœni, a nie w wybijaniu rytmu,które musi byæ ci¹g³e.Intonujcie pieœñ dot¹d, a¿ poczujecie, ¿e ustali³ siê jej rytm, ¿e wypowiadacies³owa pó³automatycznie.Mo¿e to zaj¹æ od jednej do piêciu minut.Nastêpnieniech osoba stoj¹ca po lewej stronie prowadz¹cego rytua³ wejdzie do œrodka.Zamknijcie kr¹g, a ten, kto wszed³ do niego niech delikatnie dotyka g³owy lubramion osoby uzdrawianej i b³ogos³awi j¹, modli siê, lub wypowiada jak¹œafirmacjê.Je¿eli bêdzie to jedno zdanie, które wesprze jednoczeœnie wszystkichsiedz¹cych w krêgu, to ca³a procedura bêdzie trwa³a krócej.Kiedy pierwszaosoba zakoñczy to, co mia³a zrobiæ, wraca na swoje miejsce, a do krêgu wchodziten, kto stoi po jej lewej stronie, i robi to samo.Proces jest kontynuowany domomentu, kiedy wszyscy, którzy stoj¹, wykonaj¹ odpowiednie czynnoœci na osobachuzdrawianych.Przez ca³y czas jego trwania intonuje siê pieœñ i wystukuje rytm
[ Pobierz całość w formacie PDF ]