[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy pos³owie odeszli, Krymhilda pos³a³a po Giselhera i matkê, pani¹ Ute.Imtak¿e powiedzia³a,¿e nie przystoi jej nic oprócz p³aczu i ¿e nie chce niczego innego.– Powiedziano mi, droga siostro – pociesza³ Giselher – a ufam i wierzê, ¿e przykrólu Attyli,o ile go weŸmiesz za mê¿a, skoñcz¹ siê wszystkie twoje cierpienia.Od Renu a¿po Rodan,od £aby po morze nie ma równie potê¿nego króla.Mo¿e ci wiele wynagrodziæ, agdy ju¿bêdziesz jego ma³¿onk¹, znajdziesz powód do radoœci.– Jak¿e mo¿esz mi udzielaæ takich rad, kochany bracie.Bardziej przystoi mip³akaæ i trwaæw ¿a³obie.Jak¿e bym mog³a pokazaæ siê u dworu poœród rycerzy? Je¿eli kiedyœby³am piêkna,to uroda ju¿ przeminê³a.Tak¿e i pani Ute namawia³a córkê, ¿eby us³ucha³a brata.Opad³y j¹ ró¿ne myœli.Czêstoprosi³a kochanego Boga, aby tak zrz¹dzi³, ¿eby znów mog³a rozdawaæ stroje,srebro i z³otojak niegdyœ, za ¿ycia mê¿a.Attyla jest poganinem, myœla³a wtedy, a jachrzeœcijank¹.Wszyscyna œwiecie wytykaliby mi to.Tak przele¿a³a ze ³zami w oczach, rozpatruj¹c za i przeciw, a¿ wsta³a najutrzniê.Teraz, gdy przyprowadzono do niej pos³Ã³w z Hunlandii, Rüdiger od nowa zacz¹³prosiæ,¿eby przyjê³a oœwiadczyny.Obstawa³a jednak przy wyjaœnieniu, ¿e ju¿ nigdy niepokocha¿adnego mê¿czyzny.Gdy nie pomog³y proœby, Rüdiger wyjedna³ u królowej poufn¹ rozmowê, podczasktórejprzyrzek³, ¿e wynagrodzi jej wszystkie krzywdy, jakie j¹ spotka³y.Wtedy zrobi³o siê jej l¿ej na duszy i wst¹pi³a w ni¹ nadzieja.– Dobrze – powiedzia³a – przysiêgnij, ¿e ktokolwiek wyrz¹dzi mi krzywdê, typierwszy j¹pomœcisz.– Gotów jestem przysi¹c – powiedzia³ margrabia i wraz ze swoimi ludŸmi z³o¿y³przysiêgê,¿e zawsze bêd¹ jej wiernie s³u¿yæ.W pañstwie króla Attyli nie odmówi¹ niczego,co mog³obyjej przysporzyæ radoœci.Je¿eli ja nieszczêsna bia³og³owa, myœla³a Krymhilda, pozyska³am sobie tyluprzyjació³, tomo¿e jeszcze pomszczê ukochanego ma³¿onka.Attyli s³u¿y wielu mê¿Ã³w i gdy bêdênimirz¹dzi³a, zrobiê, co mi siê spodoba.Attyla jest bogatszy od Gunthera i znówbêdê mog³a rozdawaædary, mimo ¿e Hagen zagarn¹³ ca³y mój maj¹tek.Powiedzia³a do Rüdigera: – Posz³abym chêtnie, dok¹d zechce, i wziê³abym go zamê¿a,gdybym wiedzia³a, ¿e nie jest poganinem.– To nie ma znaczenia – powiedzia³Rüdiger.– Jestprzy królu wielu chrzeœcijañskich wojowników.Mo¿e uda siê wam nak³oniæ go,¿eby przyj¹³chrzest.Wierzcie mi, ¿e powinniœcie zostaæ ¿on¹ Attyli.Bracia znów jêli j¹namawiaæ, usilnieprosiæ i namawiali tak d³ugo, ¿e zgodzi³a siê poj¹æ Attylê, a Rüdiger ponagla³do spiesznegowyjazdu.Gdy u¿alaj¹c siê pyta³a, gdzie siê podziewaj¹ przyjaciele, którzy zgodzilibysiê wyruszyæ zni¹ w obce strony, wyjaœni³ margrabia Eckewart – Od pierwszych dni sta³em siêwaszymwiernym s³ug¹, by³em wam pomocny w chwilach smutku i to siê nie zmieni, póki¿yjê.Poprowadzêpiêciuset ludzi, którzy bêd¹ wam wiernie s³u¿yæ, i nic nas nie roz³¹czy a¿ doœmierci.Poœród wielu ³ez ¿egnali siê odje¿d¿aj¹cy z tymi, którzy zostawali na miejscu.Krymhildawiod³a ze sob¹ sto strojnych panien.Gernot i Giselher przybyli z tysi¹cemmê¿Ã³w, by odprowadziæj¹, jak nakazywa³a przyzwoitoœæ.Gunther towarzyszy³ jej tylko do granicmiasta.Nimwyruszono, znad Renu wys³ano przodem goñców do Attyli.Przygoda 16Jak Krymhilda jecha³a do kraju HunówGernot i Giselher towarzyszyli siostrze a¿ do Fergen nad Dunajem, gdzie przypo¿egnaniunie oby³o siê bez ³ez.– Gdybyœ mnie kiedykolwiek potrzebowa³a – powiedzia³ Giselher, ¿egnaj¹c siê,gdyby cicokolwiek zagra¿a³o, zawiadom mnie, a przyjadê do kraju Attyli, ¿eby ci pomóc.Rodzeñstwo uca³owa³o siê, a nastêpnie Burgundowie po¿egnali siê z ludŸmimargrabiegoRüdigera.Potem wyruszono spiesznie ku wschodowi.Tam, gdzie Ina wpada do Dunaju, wmieœciePasawie, rezydowa³ biskup Pilgrym, którego siostrzenic¹ by³a Krymhilda.Pilgrym myœla³, ¿e przyjechali do niego w goœcinê i ¿e pobêd¹ jakiœ czas,rych³o jednakdowiedzia³ siê, ¿e musz¹ jechaæ dalej, do Bechlaru.Tam otrzyma³a wiadomoœæ pani Gotelinda.Jej ma³¿onek ¿yczy³ sobie, ¿eby napowitaniekrólewskiej wdowy wyjecha³a do Anizy, co te¿ zrobi³a.Przyby³a z liczn¹ œwit¹ do Eferdyngi.Pomiêdzy Traun i Aniz¹ rozbi³a wielkiobóz; tu goœciemieli wypoczywaæ przez ca³¹ noc
[ Pobierz całość w formacie PDF ]