[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Człowiek tak nierozgarnięty milcząco by się godził na pani.wybryki.- Gdy tymczasem pan wiecznie miałby coś do powiedzenia! - dokończyła Malvina.- Naturalnie! - przyznał lord Flore.- A po tygodniu, najdalej dwóch, zapewne chciałbym panią skłonić do zmiany postępowania!Oczy mu się śmiały, lecz dziewczyna odniosła wrażenie, że wiele było gorzkiej prawdy w tym dowcipie.Powiedziała szybko:- Znajdę panu cichą, zadowoloną z siebie, tępawą szarą myszkę na żonę! Jestem pewna, że pełno takich dookoła.- Jedna zupełnie mi wystarczy.Malvina była zdecydowana mieć ostatnie słowo.- Skąd ta pewność? Jeśli pan roztrwoni jej pieniądze równie szybko jak własne, może się okazać, że będzie panu potrzebny nieprzerwany strumień majętnych panien na wydaniu.Lord Flore odpowiedział śmiechem, po czym, najwyraźniej uznając, że powiedzieli sobie już dosyć, poprowadził do ostatnich dwóch komnat i z powrotem do wyjścia.Przed drzwiami Malvina zawołała Lotnego Smoka.Wierzchowiec czujnie uniósł łeb i natychmiast posłusznie przytruchtał do jej boku.Lord Flore pomógł dziewczynie wsiąść, a następnie dosiadł własnego konia i ruszyli z powrotem tą samą drogą, którą tu przybyli.Mijali opustoszałe, leżące odłogiem pola, ziemię dawno nie oraną i nie obsiewaną.Wreszcie przejechali przez Dziki Las i znaleźli się na terenie Maulton Park.Kontrast między dwoma majątkami wprost rzucał się w oczy.Ślepy by dostrzegł gęstą młodą pszenicę wschodzącą na polach.Gdzie indziej kiełkował jęczmień, a drzewa w sadzie, odpowiednio przycięte we właściwym czasie, nabrzmiały obietnicą bliskiego urodzaju.Na pięknie utrzymanej alei wiodącej szpalerem dębów nie znalazłbyś ani jednego obłamanego konara, gładkie trawniki przed domem syciły oczy soczystą zielenią.Wiosenne kwiaty kusiły wszystkimi barwami tęczy, a i krzewy zaczynały się już kolorowić wczesnymi pąkami.Każda okienna szyba w wielkim domu, wypolerowana do połysku, błyszczała jak klejnot.Na frontowych schodach wyszorowanych do czysta nie uświadczyłbyś ani jednej plamki.Elegancki faeton, zaprzężony w cztery konie, właśnie odjeżdżał sprzed domu w kierunku stajni.Malvina przyjrzała mu się z niemałym zdumieniem.- O, kolejny pełen optymizmu adorator - wyjaśnił sobie na głos lord Flore.- Nie będę pani dłużej zatrzymywał.- Nikogo nie oczekiwałam! - rzekła Malvina niemal gniewnie.Zirytowało ją, że mógłby się w tej wizycie domyślać sekretnej randki.Spojrzawszy na faeton raz jeszcze, nim zniknął jej z oczu, upewniła się, kto przybył w gościnę.Sir Mortimer Smythe.Baronet, który oświadczył się jako pierwszy, zaraz po jej przybyciu do Londynu.Nie miała życzenia go widzieć.Był otyłym, mało atrakcyjnym mężczyzną.Prawił jej tak mocno przesadzone komplementy, że aż czuła się w jego obecności nieswojo.Swe uczucia wyjawił wyjątkowo żarliwie, a kiedy Malvina odmówiła mu ręki, rzekł:- Jestem tylko pierwszym z wielu, wiem doskonale, lecz proszę przyjąć moje zapewnienie, panno Maulton, że niełatwo rezygnuję i będę wytrwale dążył do celu.- Pańskie starania nigdy nie zostaną uwieńczone sukcesem, sir Mortimerze - odparła Malvina.- O tym się jeszcze przekonamy.A teraz niech mi będzie wolno sławić pani urodę i przekonywać gorąco, jak bardzo chciałbym uczynić z pani swoją żonę! - Złożył pocałunek na jej dłoni.W momencie gdy jego usta dotknęły skóry dziewczyny, Malvinę przeszedł nieprzyjemny dreszcz.- Sir Mortimer Smythe wzbudza we mnie uczucie antypatii - zwierzyła się później babce.- Cóż.pochodzi w zasadzie z szanowanej rodziny - rozważała hrabina Daresbury.- Hm.lecz jest między wami chyba zbyt duża różnica wieku.Sir Mortimer ma prawie trzydzieści sześć lat.Poza tym krążą o nim pewne opowieści.- Jakie opowieści? - chciała wiedzieć Malvina.Niczego więcej się jednak od hrabiny nie dowiedziała.Teraz pozostawało jej chyba tylko żywić nadzieję, że babka zejdzie na herbatę do salonu i uchroni ją od zbyt natarczywej obecności nieproszonego gościa.Nie miała takiej pewności, ponieważ czasami, kiedy starsza pani odpoczywała po obiedzie, obie piły popołudniową herbatę w jej buduarze, a wówczas hrabina schodziła na dół dopiero w porze kolacji.A w takim wypadku Malvina musiałaby w samotności stawić czoło sir Mortimerowi.Lord Flore miał właśnie odjeżdżać
[ Pobierz całość w formacie PDF ]