Andrzej Sapkowski Czas Pogardy (3)

do ÂściÂągnięcia ^ ebook ^ download ^ pobieranie ^ pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Aplegatt zwali� si� piersi� na szyj� ko�nia i ze�lizn�� na ziemi�,bezw�adny jak worek we�ny., Piasek drogi by� gor�cy, nagrzany s�o�cem tak, �ea� parzy�.Ale goniec ju� tego nie poczu�.Umar� natych�miast.Mówi�, �e j� zna�em, by�oby przesad�.My�l�, �e oprócz wied�mina i czarodziejkinikt jej naprawd� nie zna�.Gdy po raz pierwszy j� zobaczy�em, wcale niezrobi�a na mnie wielkiego wra�enia, nawet pomimo do�� niesamowitychokoliczno�ci, jakie temu towarzy�szy�y.Zna�em takich, którzy twierdzili, �e odrazu, od pierwszego spotkania czuli powiew �mierci, krocz�cej za t� dziewczyn�.Mnie jednak wyda�a si� zupe�nie zwyczajna, a wiedzia�em wszak, �e zwyczajn� nieby�a - dlatego usilnie stara�em si� wypatrze�, odkry�, po�czu� w niejniezwyk�o��.Ale niczego nie dostrzeg�em i niczego nie wyczu�em.Niczego, comog�oby by� sygna��em, przeczuciem czy zapowiedzi� pó�niejszych, tragi�cznychwydarze�.Tych, których by�a przyczyn�.I tych, które sama spowodowa�a.Jaskier, Pó� wieku poezjiRozdzia� drugiTu� przy rozstaju, w miejscu, gdzie ko�czy� si� las, wbito w ziemi� dziewi��s�upów.Do szczytu ka�dego s�u�pa p�asko przytwierdzono ko�o od wozu.Nadko�ami k��bi�y si� wrony i kruki, dziobi�c i szarpi�c trupy, przywi��zane doobr�czy i piast.Wysoko�� s�upów i mnogo�� pta�ctwa pozwala�a, co prawda,wy��cznie przypuszcza�, czym by�y nierozpoznawalne resztki, spoczywaj�ce nako�ach.Ale by�y trupami.Nie mog�y by� niczym innym.Ciri odwróci�a g�ow� i ze wstr�tem zmarszczy�a nos.Wiatr wia� od stronys�upów, mdl�cy odór rozk�adaj�cych si� zw�ok snu� si� nad rozdro�em.- Wspania�a dekoracja - Yennefer pochyli�a si� w siod�le i splun�a na ziemi�,zapominaj�c, �e ca�kiem niedaw�no za podobne plucie ostro skarci�a Ciri.-Malownicza i pachn�ca.Ale dlaczego tutaj, na skraju puszczy? Zwykle co�takiego ustawia si� tu� za miejskimi murami.Mam racj�, dobrzy ludzie?- Tb Wiewiórki, szlachetna pani - pospieszy� z wyja��nieniem jeden zdogonionych na rozstaju w�drownych handlarzy, wstrzymuj�c zaprz�onego dowy�adowanej dwukó�ki srokacza.- Elfy.Tam, na tych s�upach.Dlatego i s�upy wlesie stoj�.Innym Wiewiórkom na przestrog�.- Czy to znaczy - czarodziejka spojrza�a na niego - �e wzi�tych �ywcemScoia'tael przywozi si� tutaj.- Elfy, pani, rzadko daj� si� �ywcem bra� - przerwa� handlarz.- A je�li nawetktórego wojacy schwyc�, to do miasta go wioz�, bo tam osiad�e nieludzie bytuj�.Gdy owi ka�ni na rynku si� przygl�dn�, to wnet odchodzi ich ochota, by doWiewiórków przysta�.Ale gdy w boju jakich elfów ubij�, to trupy na rozstajesi� wozi i na s�upach wiesza.Nieraz z daleka ich wo��, ca�kiem za�miard�ychdowo��.- Pomy�le� - warkn�a Yennefer - �e nam zakazano praktyk nekromantycznych zuwagi na szacunek dla ma�jestatu �mierci i doczesnych, zw�ok, którym nale�y si�cze��, spokój, rytualny i ceremonialny pochówek.- Co mówicie, pani?- Nic.Ruszajmy st�d co rychlej, Ciri, byle dalej od te�go miejsca.Tfu, mamwra�enie, �e ju� ca�a przesi�k�am tym smrodem.- Ja te�, eueueee - powiedzia�a Ciri, k�usem obje�d�a�j�c dooko�a zaprz�gdomokr��cy.- Pojed�my galopem, do�brze?- Dobrze.Ciri! Galopem, ale nie wariackim!*Wkrótce ujrza�y miasto, wielkie, otoczone murami, na�je�one wie�ami oszpiczastych b�yszcz�cych dachach.A za miastem wida� by�o morze, zielonosine,skrz�ce si� w pro�mieniach porannego s�o�ca, upstrzone tu i ówdzie bia�y�miplamkami �agli.Ciri zatrzyma�a konia na skraju pia�szczystego urwiska, unios�asi� w strzemionach, chciwie wci�gn�a nosem wiatr i zapach.- Gors Velen - powiedzia�a Yennefer, podje�d�aj�c i sta�j�c bok w bok.-Dojecha�y�my wreszcie.Wró�my na go��ciniec.Na go�ci�cu posz�y znowu lekkim galopem, pozosta�wiaj�c w tyle kilka wolichzaprz�gów i objuczonych wi�z�kami drewna pieszych.Gdy wyprzedzi�y wszystkich izo�sta�y same, czarodziejka zwolni�a i gestem wstrzyma�a Ciri.- Podjed� bli�ej - powiedzia�a.- Jeszcze bli�ej.We� wodze i prowad� mojegokonia.Potrzebuj� obu r�k.- Do czego?- We� wodze, prosi�am.Yennefer wyj�a z juków srebrne zwierciade�ko, prze�tar�a je, po czym cichowymówi�a zakl�cie.Zwierciade�ko wysun�o si� z jej d�oni, unios�o i zawis�onad ko�skim karkiem, dok�adnie naprzeciw twarzy czarodziejki.Ciri westchn�a z podziwu, obliza�a wargi.Czarodziejka wydoby�a z juków grzebie�, zdj�a beret i przez nast�pne kilkachwil energicznie czesa�a w�osy.Ciri zachowa�a milczenie.Wiedzia�a, �epodczas czesania w�osów Yennefer nie wolno by�o przeszkadza� ani rozpra�sza�jej.Malowniczy i pozornie niedba�y nie�ad jej kr�tych i bujnych lokówpowstawa� w wyniku d�ugotrwa�ych stara� i wymaga� niema�o wysi�ku.Czarodziejka ponownie si�gn�a do juków.Przypi�a do uszu brylantowe kolczyki,a na obu nadgarstkach zapi�a bransolety.Zdj�a szal i rozpi�a bluzk�,ods�aniaj�c szyj� i czarn� aksamitk� ozdobion� gwiazd� z obsydianu.- Ha! - nie wytrzyma�a wreszcie Ciri.- Wiem, czemu to robisz! Chcesz �adniewygl�da�, bo jedziemy do miasta! Zgad�am?- Zgad�a�.- Aja?- Co ty?- le� chc� �adnie wygl�da�! Uczesz� si�.- W�ó� beret - powiedzia�a ostro Yennefer, wci�� wpa�trzona w wisz�ce naduszami konia zwierciad�o.- Na to samo miejsce, gdzie by�.I schowaj pod nimw�osy.Ciri fukn�a gniewnie, ale us�ucha�a natychmiast.Ju� dawno nauczy�a si�rozró�nia� barwy i odcienie g�osu cza�rodziejki.Wiedzia�a, kiedy mo�naspróbowa� dyskusji, a kiedy nie.Yennefer, u�o�ywszy wreszcie loki na czole, wydoby�a z juków ma�y s�oiczek zzielonego szk�a.- Ciri - powiedzia�a �agodniej.- Podró�ujemy skrycie.A podró� jeszcze si� niesko�czy�a.Dlatego masz kry� w�osy pod beretem.W ka�dej bramie miejskiej s�tacy, którym p�aci si� za dok�adn� i piln� obserwacj� podró��nych.Rozumiesz?- Nie - odpar�a bezczelnie Ciri, �ci�gaj�c wodze karego ogiera czarodziejki.-Wypi�kni�a� si� tak, �e tym wypatrywaczom z bramy oczy wyjd�! �adna miskryto��!- Miasto, do którego bram zmierzamy - u�miechn�a si� Yennefer - to Gors Velen.Ja nie musz� si� kamuflo�wa� w Gors Velen, a wr�cz, powiedzia�abym, przeciwnie.Z tob� jest inna sprawa.Ciebie nikt nie powinien zapa�mi�ta�.- Ci, którzy b�d� gapi� si� na ciebie, dostrzeg� i mnie! Czarodziejkaodkorkowa�a s�oiczek, z którego zapach�nia�o bzem i agrestem.Zanurzywszy ws�oiczku palec wskazuj�cy wtar�a sobie pod oczy nieco zawarto�ci.- W�tpi� - powiedzia�a, wci�� zagadkowo u�miechni�ta - by ktokolwiek zwróci�na ciebie uwag�.Przed mostem sta� d�ugi rz�d je�d�ców i wozów, a na przedbramiu t�oczyli si�podró�ni, oczekuj�cy na kolejk� do kontroli.Ciri �achn�a si� i zaburcza�a,rozz�oszczona perspektyw� d�ugiego czekania.Yennefer jednak wypro�stowa�a si�w siodle i ruszy�a k�usem, patrz�c wysoko ponad g�owy podró�nych - ci za�rozst�pili si� pr�dko, zrobili miejsce, k�aniaj�c z szacunkiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]**
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
luska.pev.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL