[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Du¿ym b³êdem by³oby ¿ycie w strachu,¿e mo¿na staæ siê ofiar¹ czarów.Pismo œwiête mówi, ¿e nie powinniœmy lêkaæ siêz³ego ducha, lecz mu siê przeciwstawiaæ, a wtedy ucieknie od nas (por.Jk 4,7).Poucza nas te¿, abyœmy byli czujni na jego ataki, zawsze mocni w wierze (por.1P 5,8).Mamy ³askê Chrystusa, który pokona³ szatana przezswój krzy¿; mamy wstawiennictwo Najœwiêtszej Maryi, Nieprzyjació³ki szatana odpocz¹tku ludzkoœci; mamy pomoc anio³Ã³w i œwiêtych.A przede wszystkim mamyznamiê Trójcy Œwiêtej, którym zostaliœmy naznaczeni na chrzcie œwiêtym.Je¿eli¿yjemy w jednoœci z Bogiem, to raczej z³y duch wraz z ca³ym piek³em powiniensiê nas obawiaæ, pod warunkiem jednak, ¿e sami nie otworzymy mu drzwi.Poniewa¿ rzucanie czarów jest najbardziej powszechnym sposobem dzia³aniadiabelskiego, chcê wiêc dodaæ jeszcze parê uwag wynikaj¹cych z mojegodoœwiadczenia.W zale¿noœci od celu, jaki siê zak³ada, czary mog¹ mieæ ró¿ne nastêpstwa, a coza tym idzie oznaczaæ co innego.Mog¹ oznaczaæ rozdzielenie, jeœli zmierzaj¹ do tego, aby na przyk³ad dwojema³¿onków lub dwóch przyjació³ siê rozdzieli³o.Czêsto mi siê zdarza³yprzypadki zarêczonych, którzy rozdzielili siê bez ¿adnego powodu, chocia¿ siêkochali, nie potrafili siê pojednaæ.Jeden z rodziców, przeciwny ma³¿eñstwuswojego dziecka wyzna³, ¿e uda³ siê do czarownika, aby rozdzieli³ narzeczonych.Czary mog¹ te¿ wzbudzaæ mi³oœæ, jeœli ich celem jest po³¹czeniedwóch osób.Pamiêtam jedn¹ dziewczynê, która zakocha³a siê w narzeczonym swojejprzyjació³ki; po daremnychpróbach zdobycia go, uda³a siê do czarownika.Narzeczeni zerwali ze sob¹ i tenm³ody cz³owiek poœlubi³ dziewczynê, która za¿¹da³a od czarownika rzuceniaczarów.Nie wartoWyznania egzorcysty145wspominaæ, ¿e by³o to bardzo nieudane ma³¿eñstwo: m¹¿ wprawdzie nie opuœci³¿ony, pomimo ¿e jej nie kocha³; czu³, ¿e zosta³ zmuszony do jej poœlubienia.Inne czary maj¹ na celu spowodowanie choroby i sprawiaj¹, ¿e dana osoba jestzawsze chora.Jeszcze inne maj¹ doprowadziæ konkretn¹ osobê do zniszczenia (s¹to tak zwane czary ¿ycz¹ce œmierci).Wystarczy jednak, ¿e ta osoba ucieknie siêpod opiekê Koœcio³a, czyli zacznie przyjmowaæ egzorcyzmy lub bêdzie ¿arliwiesiê modliæ i prosiæ innych o gor¹c¹ modlitwê, wówczas unikni ¿yczonej sobieœmierci.By³em œwiadkiem wielu takich przypadków.Jak ju¿ wspomnia³em, Bóg zadzia³a³wprost w cudowny sposób, aby ocaliæ ¿ycie tych osób od œmiertelnych zagro¿eñlub od œmierci samobójczej.Prawie zawsze (wola³bym powiedzieæ zawsze,przynajmniej w znanych mi przypadkach) z czarami o du¿ym ciê¿arze szkodliwegodzia³ania zwi¹zane jest drêczenie diabelskie albo wrêcz opêtanie.Dlategokonieczny jest egzorcyzm.Istniej¹ tak¿e straszne czary rzucone w celuzniszczenia ca³ej rodziny.Rytua³ w zbiorze zasad nr 8 przestrzega, aby, w przypadku zaczarowania, osobanie zwraca³a siê do czarowników, czarownic lub innych osób, które nie pe³ni¹pos³ugi powierzonych przez Koœció³, i by nie korzysta³a z ¿adnej formy zabobonulub innych niedozwolonych praktyk.O prawdziwoœci tego napomnienia dowodzi doœwiadczenie.Czarowników jest wielu,natomiast egzorcystów ma³o.Nawet taki rzeczoznawca, jakim jest ks.CorradoBalducci, jako œrodek przeciw czarom doradza zwracanie siê do czarownika,chocia¿ wiadomo, ¿e dokona on innego zaczarowania (zob.C.Balducci, IIdiavolo, Casale Monferrato 1988, str.326).Jest to niewybaczalny b³¹d autora sk¹din¹d godnego pochwa³y za poczynionespostrze¿enia146w innych dzie³ach.Napomnienie Rytua³u jest szczególnie wa¿ne, choæby dlatego,¿e sk³onnoœæ, by radziæ siê czarowników, wró¿bitów, osób œwi¹tobliwych i impodobnych, jest stara jak œwiat.Postêp kulturalny, naukowy, spo³eczny w najmniejszym stopniu nie zmieni³ tychzwyczajów, które spokojnie wspó³¿yj¹ z naszym "œwiatem postêpu".Ulegaj¹ im ca³e krêgi spo³eczne, nawet osobywykszta³cone, jak in¿ynierowie, lekarze, nauczyciele,ludzie polityki.Rytua³ w zbiorze zasad nr 20 zaleca, aby egzorcysta zapyta³, jaka jestprzyczyna obecnoœci z³ego ducha, a przede wszystkim zaœ, czy powodem jestzaczarowanie.W takim przypadku, jeœli osoba zosta³a dotkniêta przez spo¿ycielub wypicie substancji zaczarowanych, egzorcysta powinien jej zaleciæ, by jezwymiotowa³a.Jeœli natomiast zaczarowany przedmiot zosta³ ukryty gdzieindziej, egzorcysta powinien domagaæ siê, by wskazaæ mu miejsce w celuodnalezienia tego przedmiotu i spalenia go.S¹ to bardzo po¿yteczne zalecenia.Rzeczywiœcie, gdyjakaœ osoba uleg³a zaczarowaniu przez spo¿ycie lub wypicie czegoœ specjalnie wtym celu sporz¹dzonego, prawie zawsze pojawia siê u niej specyficzny ból¿o³¹dka, o którym ju¿ kilka razy wspomnia³em, który wskazuje na koniecznoœæwydalenia spo¿ytej substancji przez wypró¿nienie lub wymioty.W tym celu nale¿y poleciæ wypicie mieszaniny wody œwiêconej, oleju i soliegzorcyzmowanej, by w ten sposób u³atwiæ wydalenie szkodliwej substancji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]